Άρθρα / Προτάσεις 1

ΤΟΥ Μπάμπη ΜΠΙΛΙΝΗ
«Ο Καιρός των Τσιγγάνων»
Αποτέλεσμα εικόνας για Ο ΚΑΙΡΟΣ ΤΩΝ ΤΣΙΓΓΑΝΩΝ
Τις προάλλες, με αφορμή την εγκατάσταση ενός πρόχειρου καταυλισμού Ρομά στο πάργκιγκ του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας μπροστά στο Μοσχάτο, συνέβησαν γεγονότα που θύμισαν κινηματογραφική ταινία και είμαι βέβαιος ότι θα συγκινούσαν τον Εμίρ Κουστουρίτσα. Όταν οι αστυνομικές δυνάμεις πήγαν να τους διώξουν από τον χώρο της προσωρινής εγκατάστασής τους, αγανακτισμένοι οι Ρομά έβαλαν μόνοι τους φωτιά στα παραπήγματα και τις σκηνές του καταυλισμού. Οι σκηνές θύμιζαν κινηματογραφικές σκηνές με όλους τους μύθους και τις αλήθειες, που μεταφέρει η τέχνη. Ας ξεκινήσουμε από τον μύθο. Το θέμα των Ρομά είναι ένα πολύ δύσκολο πρόβλημα, γιατί ασχολείται με διαχείριση ανθρώπων. Η αλήθεια είναι ότι η ελληνική πολιτεία από την ίδρυσή της αντιμετωπίζει τους Ρομά ως αναγκαίο κακό. Πρόβλημα από την φύση του. Και η διαχείρισή του συνέτεινε στην διατήρηση των Ρομά σε περιθωριακό ρόλο. Η πολιτική ένταξης των Ελλήνων πολιτών Ρομά στην παραγωγική και κοινωνική πραγματικότητα προσέκρουε πάντα σε ρατσιστικά στερεότυπα, αλλά και στην μη αποδοχή του πολιτιστικού προτύπου του νομάδα, που έχουν διατηρήσει ανά τους αιώνες οι Ρομά. Έτσι παρά την αποδοχή από την ΕΕ του νομαδικού τρόπου ζωής και την ανάγκη πολιτικών βελτίωσης της ποιότητας ζωής των νομάδων πληθυσμών στην ΕΕ, οι κυβερνήσεις των χωρών στην Ευρώπη δεν θέλουν και δεν μπορούν να ενσωματώσουν τέτοιες πολιτικές. Δείτε τι έγινε επί προεδρίας Σαρκοζί στην Γαλλία με τις επιχειρήσεις εκκαθάρισης κατά των Ρομά.  Τα κονδύλια των Ευρωπαϊκών προγραμμάτων για τους νομάδες πληθυσμούς ή δεν απορροφώνται από τις κυβερνήσεις ή κατασπαταλώνται από επιτήδειους. Δυστυχώς δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Στην Ιταλία υπάρχει σε εξέλιξη δικαστική διερεύνηση για το πώς αυτά τα κονδύλια κατέληξαν στην μαφία. Σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές οδηγίες και την ελληνική νομοθεσία σε κάθε περιφέρεια της χώρας θα πρέπει να υπάρχει οργανωμένο camp για τους νομάδες πληθυσμούς με τις βασικές παροχές για αξιοπρεπή διαβίωση (νερό, πλυντήρια, τουαλέτες….). Οι χώροι αυτοί πρέπει να είναι έτσι χωροθετημένοι, που να εξασφαλίζουν την πρόσβαση στους προσωρινούς κατοίκους τους σε ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη και σε άλλα δημόσια αγαθά όπως η εκπαίδευση, αλλά και η εύκολη πρόσβαση προς εργασιακούς χώρους ή χώρους παραγωγικών δραστηριοτήτων προς βιοπορισμό τους. Για αυτές τις αρμοδιότητες υπεύθυνη είναι η κεντρική κυβέρνηση μέσω των αποκεντρωμένων διευθύνσεων. Για την Αττική η Αποκεντρωμένη Διοίκηση, η διορισμένη από την προηγούμενη κυβέρνηση, βρήκε ένα χώρο στην κορυφή του όρους Πατέρα στα Μέγαρα, στο πουθενά, τελείως ακατάλληλο. Το θέμα λοιπόν παραμένει ανοιχτό. Το να κυνηγάμε όμως τους Ρομά με αστυνομικές δυνάμεις, τους αναγκάζουμε απλώς να πηγαίνουν από την μια γειτονιά σε άλλη και εμείς απλά να κυνηγάμε την ουρά μας. Θα πρότεινα, αν δεν θέλουμε να παίζουμε κάθε τόσο την ίδια τραγωδία, να αποφασίσουμε να φτιάξουμε σε κάθε δήμο ομάδα από ειδικευμένους συμπολίτες μας παρά το Δημοτικό Συμβούλιο, που να κληθούν να σχεδιάσουν δράσεις και να τις συζητήσουν στο Δημοτικό Συμβούλιο, αλλά και να υλοποιούν αυτές τις δράσεις για την αντιμετώπιση της έκτατης προσωρινής εγκατάστασης Ρομά στην περιοχή του Δήμου. Και τελειώνω με ένα παράδειγμα. Σε όλες τις μεγαλουπόλεις υπάρχουν ομάδες Ρομά και μεταναστών, που ζουν από τα σκουπίδια που εμείς πετάμε. Πλάι σε χώρους διαχείρισης αστικών απόβλήτων σε όλες τις ευρωπαϊκές πόλεις ζουν με πρόχειρο τρόπο Ρομά και μετανάστες. Στην Βαρκελώνη με την μακρά παράδοση συνεργατισμού, όπως παρουσίασαν οι εκπρόσωποι του προγράμματος στο Διεθνές συνέδριο για την Διαχείριση των απορριμμάτων που διοργάνωσε η Περιφέρεια Αττικής και ο ΕΣΔΝΑ, έχουν αρχίσει να τρέχουν προγράμματα συνεργατικών κολεκτίβων συνεργασίας Τοπικής Αυτοδιοίκησης και νομάδων πληθυσμών για την ανακύκλωση εποχιακά, για όσο χρονικό διάστημα η νομαδική αυτή ομάδα πληθυσμού είναι εγκαταστημένη σε οργανωμένο από την πολιτεία camp. Με απλά λόγια σου παρέχουν κάποιες βασικές συνθήκες διαβίωσης, αλλά εσύ συμμετέχεις, σχεδόν υποχρεωτικά, σε συνεργατικό σχήμα για να βιοπορίζεσαι, αντί να επιδίδεσαι σε παραβατικές πράξεις. Προφανώς θα υπάρχουν και πολλές άλλες ιδέες και καλές πρακτικές. Μπάμπης ΜΠΙΛΙΝΗΣ
TOY K.ΒΟΓΙΑΤΖH

ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΜΑΣ ΠΙΣΩ......

Αποτέλεσμα εικόνας για MME
Μια πραγματικοτητα εχει πολλες οπτικες κι αυτό εξαρτάται κυριως , απ την θεση που εχουμε , αλλα κι από την ελευθερια που αναπνεουμε...... Σημερα, ζουμε μια κυβερνηση αριστερης τοποθέτησης , μεσα σε μιαν Ευρωπη ακραιου νεοφιλελευθερισμου . Με την κοινωνια , γεματη αερα συντηριτισμου και εδαφος καταναλωτισμου . Μπολιασμενη στην μεγαλη της πλειοψηφια , από το αμεικανικο ονειρο , κυνηγώντας καθημερινα μια καλυτερη θεση , κατω απ τον ηλιο.  Σε μια εικονα ουτοπιας σαν Δον Κιχώτης , σε μια αεναη μαχη , για το απιαστο . Ας γυρισουμε λοιπον , στην πραγματικοτητα που τρεχει τωρα. Ανθρωποι και ομαδες που ανηκουν ,στην οικονομικη ολιγαρχια , ανθρωποι και ομαδες , που ανηκουν στην αυλη του βασιλια , μας τροφοδοτουν με μυνηματα καταστροφολογίας επικοινωνιακου αρμαγεδων. Ακροβατουν λεκτικα αναμμεσα στα δυο ακρα , της ρηξης , της διαλυσης και της ολικης αλλαγης κατεύθυνσης , μιας αριστερης κυβερνησης . Τοποθετουνται ακραια , για να σπειρουν διχονια σ έναν λαο , που είναι συσπειρωμένος , στην προσπαθεια της νεοεκλεγεισας κυβερνησης . Στην προσπαθεια που καταβαλει , εναντια σε θεους και δαιμονες , να καταδειξει την ωμη καθημερινοτητα , που βιωνει η ελληνικη κοινωνια . Και ως συγχρονοι Γκεμπελιστες , στρωνουν το σπορο της προπαγάνδας τους - όπως και πριν - για να προστατεψουν τον εαυτουλη τους και τ αφεντικα τους. Τρωνε και πινουν όμως από τον σπορο τους και διάφοροι ΧΩΡΙΚΟΙ , που εκφραζουν την δυσαρεσκεια τους , για την κινηση της κυβερνησης , προς το κεντρο .  Τοποθετημένοι ως φιλοσοφοι - καθοδηγητες της λαικης βούλησης , εκπροσωπουν την αριστερη σταση , κοιταζοντας τον εαυτο τους στον καθρεφτη . Βλεπουν την κινηση προς το κεντρο , σαν μια πορεια που τεινει δεξια , που αποπνεει διολησθηση στον συντηριτισμο. Και ως αυτάρεσκοι κάτοχοι της μοναδικης τους αληθειας , γινονται μεσάζοντες , μιας συντηριτικης νεοφιλελεύθερης προπαγάνδας , των ολιγαρχων και της αυλης τους . Γινονται θήραμα στην παγιδα του συστηματος . Βγαζουν τα ξιφη της επανάστασης και τραυματιζουν τα σωματα των συναγωνιστων τους . Στρεφουν τα βελη τους , απέναντι στον εαυτο τους και νομιζουν πως ο καθρεφτης , αντανακλα τα ειδωλα τους , σαν την μια και μοναδικη ομορφια. Ας σταθουμε λοιπον στο υψος μας. Ας βαλουμε λιγο νερο στο κρασι μας. Ας κανουμε λιγο υπομονη και ας σταθουμε αρωγοι , στην κυβερνηση που εμπιστευθηκαμε.Κριτικα ναι ,αλλα με ανοχη , για τον ελαχιστο χρονο που ειχε και κατω από την αφορητη πιεση που εζησε . Μην γινεται φιλοι μου και συναγωνιστες μου , τροφη και σπορος , της προπαγάνδας που πολεματε και πολεμαμε . ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΜΑΣ ΠΙΣΩ , λοιπον...... ελευθερα σαν ανεμος...... ζωντανα σαν κυμα....... σταθερα σαν το χωμα, που μας στηριζει........ Η ομορφια , η αλλαγη , χτιζεται σε σταθερες βασεις , βημα-βημα. Δεν υπαρχει καποιος μαγικος διακοπτης ,που τον πατας κι όλα αλλαζουν . Τα μυαλα μας , ολων λοιπον , πισω........

ΚΑΡΛΟΣ ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ

ΤΟΥ Μ.ΜΠΙΛΙΝΗ

Περιβαλλοντικό Πάρκο Σχιστού
Αποτέλεσμα εικόνας για περιβαλλοντικο παρκο σχιστου

Δυστυχώς δεν είναι μόνο η κρίση χρέους της χώρας
Ή μάλλον πώς φτάσαμε στην κρίση χρέους:
Το μεσημέρι της Καθαρής Δευτέρας του 2015 πήγα στην εκδήλωση του Δήμου Περάματος και της Περιφέρειας Αττικής στον χώρο του «Περιβαλλοντικού Πάρκου». Είναι εκεί που υπήρχε η παλιά χωματερή σκουπιδιών στην περιοχή λεωφόρου Σχιστού στο Πέραμα μέχρι την αρχή της δεκαετία του 1990. 
  
Το «Περιβαλλοντικό Πάρκο» εγκαταλελειμμένο, οι ξύλινες κατασκευές και τα ξύλινα σπιτάκια διαλυμένα φαίνεται ότι μετά το τέλος των κύριων εργασιών πριν κάμποσες δεκαετίες, δεν έχει γίνει καμιά συντήρηση του χώρου και των εγκαταστάσεων.
Ο χώρος όμως από φυσική άποψη είναι πολύ ωραίος, η θέα  στη στενή λωρίδα θάλασσας, που χωρίζει το Πέραμα από Σαλαμίνα καταπληκτική και θα μπορούσε να αποτελέσει μια ανάσα για τους κατοίκους των δήμων του Πειραιά. Αντί όμως να αποτελεί χώρο χαράς για τους πολίτες μετατράπηκε σε μνημείο «του πώς απαξιώνουμε τις κοινωνικές επενδύσεις, αφού πρώτα διασπαθίσουμε αρκετά εκατομμύρια ευρώ στους κρατικοδίαιτους εργολάβους».
«Διαχειριστής» (μεγάλα λόγια λέμε) είναι ο ΕΣΔΝΑ, ενώ ιδιοκτήτης του χώρου κατάφερε πριν χρόνια να εμφανίζεται η Εκκλησία της Ελλάδος. Ο ΕΣΔΝΑ δέχτηκε να πληρώνει τα αρκετά τελευταία χρόνια νοίκι στην Εκκλησία, που έτσι κατοχύρωσε την ιδιοκτησία της, που με μια μεγάλη ταμπέλα στην είσοδο το διαλαλεί. Εξ άλλου σε μια άκρη του πάρκου πριν δεκαπέντε χρόνια περίπου φτιάχτηκε και μοναστήρι(;).
Από το 2012 ο ΕΣΔΝΑ είναι διαβαθμικός φορέας Τοπικής Αυτοδιοίκησης με συμμετοχή της Περιφέρειας Αττικής και πρόεδρος του ο εκάστοτε Περιφερειάρχης Αττικής. Η σημερινή εκδήλωση πέρα από την εορταστική χαρά, που πρόσφερε στους κατοίκους της περιοχής είναι και μια υπόσχεση της Περιφερειάρχη Ρένας Δούρου, όλης της Περιφερειακής Αρχής, του Δήμαρχου Περάματος Γιάννη Λαγουδάκη, του Δήμου Περάματος, του ΕΣΔΝΑ, αλλά και της Εκκλησίας της Ελλάδος, ότι το Περιβαλλοντικό Πάρκο θα επισκευαστεί, θα συντηρηθεί και θα λειτουργήσει για τους κατοίκους των Δήμων του Πειραιά και του λεκανοπεδίου της Αθήνας.
ΥΓ. Η βόλτα στην θάλασσα, στην ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη μου επιφύλαξε μια ευχάριστη έκπληξη. Ανάμεσα σε λαμαρίνες και σιδερένια κοντάρια, σε ένα κατάρτι  καθότανε ένας αιγαιόγλαρος. Αυτό το είδος γλάρου με το κατάμαυρο κεφάλι και το μικρότερο μέγεθος από τον κοινό γλάρο, που η ανθρώπινη εξάπλωση  τον περιόρισε σε ακατοίκητες βραχονησίδες του Αιγαίου. Η φύση επιμένει, εμείς;  
Μπάμπης Μπιλίνης

ΤΟΥ Σ.ΒΙΩΝΗ 

Αποτέλεσμα εικόνας για σοιμπλε
Στην αρχή μάς σκυλόβρισαν . Μάς ταπείνωσαν .
Μάς γέμισαν ενοχές . Μετά άρχισαν οι σφαλιάρες . Κι οι εκβιασμοί , οι απειλές .
Τις υπομείναμε με σκυφτό κεφάλι .
Κάτσαμε τιμωρία 5 ολόκληρα χρόνια . Γογγύσαμε . Αναστενάξαμε .
Νιώσαμε τα γόνατά μας να τα χτυπάει βαριοπούλα . Χάσαμε το χαμόγελό μας .
Είδαμε να μην υπάρχουν ασθενοφόρα . Να μην μπορούμε να πάρουμε φάρμακα . Να στερούνται τα παιδιά μας ως και τα βασικά . Αλλά κάτσαμε υποφέροντας σ ένα είδος κάθαρσης . 
Σε μια τραγωδία χωρίς τέλος .  
Είδαμε αυτοκτονίες . Φίλους να γκρεμίζονται . Τους πατεράδες μας να ψάχνουν το φθηνό μακαρόνι . Τους γείτονές μας να ψάχνουν κάδους . Ανθρώπους ανέργους, φίλους ν απολύονται, άλλους να βάζουν λουκέτο . Τη ζήσαμε την απελπισία ως το τελευταίο μας κύτταρο . Την είδαμε σε μάτια .  
Το ένα μέτρο μετά το άλλο . Τρομάξαμε . 
Δεν ξέραμε για πού πάμε, τι θ απογίνουμε, πού θα πάει όλο αυτό . Μάς κύκλωσε ο τρόμος . 
Μάς εξόντωσε .  
Και είπαμε να πιαστούμε από ένα κλαράκι , από το τίποτε
να σηκώσουμε  λίγο κεφάλι , να σταματήσουμε τ αδιέξοδο .
Ανάγκη μεγάλη όμως, να μη μείνουμε άλλο ακίνητοι . Να κάνουμε κάτι για μας και τα παιδιά μας . Έστω ελάχιστο .  
Και θα μάς πει ο Σόιμπλε τώρα πως μάς λυπάται ; Τώρα ; Τόσα χρόνια ποιος λυπήθηκε που γίναμε ένα τεράστιο εργασιακό κάτεργο
 που σφίγγαμε ζωνάρι και βλέπαμε κάθε βασικό δικαίωμα και κάθε έννοια δημοκρατίας να ευτελίζεται και να απαξιώνεται ; Ποιος ;
Άι στο διάολο κύριε Σόιμπλε !
Κι εσύ και το ευρώ σου ! 
Στο διάολο !
 Μπροστά δεν ξέρω τι θα βρω μα πίσω δεν γυρίζω.

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Σ.ΒΙΩΝΗ :

Είχαν συνηθίσει σε κυβερνήσεις οσφυοκαμπτών

H έκπληξη των στελεχών της ΕΕ εξηγείται με ένα μόνο τρόπο. Τόσα χρόνια είχανε απέναντί τους εθελόδουλες κυβερνήσεις που σκύβανε το κεφάλι, τα ξεπουλούσαν όλα, έλεγαν σε όλα ναι και αυτό το ονόμαζαν ισότιμη σχέση κρατών μελών ή και "διαπραγμάτευση". Έτσι σήμερα η αυτονόητη στάση κυρίαρχου κράτους και κυβέρνησης που εκφράζει τον κυρίαρχο λαό, προκαλεί θυμό, οργή και εκδηλώνει αυτό που πραγματικά είναι ο καθένας: επιβήτορες αυτού του τόπου, όργανα μιας αυταρχικής ευρωπαϊκής ελίτ, συμφερόντων που θεωρούν την Ελλάδα...
κανονικότατο προτεκτοράτο. Από κοντά και όλα τα ντόπια σκουλήκια που μόνο να γλείφουν ξέρουν, που τρέμουν στην ιδέα της χειραφέτησης αυτού του λαού από τα αφεντικά τους. Τώρα ξεσκεπάζεται το πραγματικό πρόσωπο της Μέρκελ, του Σόιμπλε, του Σουλτς, του Ντάϊσελμπλουμ, τώρα τα αρπακτικά δείχνουν τα δόντια και πέφτουν οι μάσκες και τα προσωπεία που τους κρατούσαν μπροστά τα ντόπια τσιράκια τους. 
Ο υπερήφανος Ελληνικός Λαός, ο μικρόσωμος αυτός γίγαντας, ορθώνει το ανάστημά του, είναι εκείνος που βρίσκεται πίσω από τα πρόσωπα της ελληνικής κυβέρνησης και τους οπλίζει με δύναμη, με ψυχή και με επιχειρήματα.
Ζούμε σίγουρα κάτι συναρπαστικό, κάτι μοναδικό και είμαστε οι πρωταγωνιστές μιας νέας σελίδας στη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία, που πάνω πάνω θα γράφει με χρυσά γράμματα το όνομά μας. Ελπίζουμε οτι θα συνεχίσουμε σε αυτό τον υπερήφανο δρόμο, που είναι ο μοναδικός προς τη νίκη και την ελευθερία. Σήμερα θα μπορούσε ένας σκηνοθέτης να κινηματογραφήσει το σύγχρονο Θωρηκτό Ποτέμκιν, με το φτωχό και κουρασμένο λαό μας στη θέση εκείνων των γιγαντόσωμων ναυτών που εξεγέρθηκαν και κυβέρνησαν το πλοίο της ιστορίας.

Δομές αλληλεγγύης μπροστά στη νέα πραγματικότητα

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΟΡΟΛΗ
...Είναι σίγουρο ότι στη νέα μέρα που ξημερώνει οι δομές αλληλεγγύης οφείλουν να διεκδικήσουν το ρόλο και το χώρο που τους αξίζει, φροντίζοντας πάντα να μην ταυτιστούν με άλλες μορφές «κοινωνικής προσφοράς» και καθιστώντας σαφές στη συνείδηση όλων ότι το «πώς» είναι εξίσου σημαντικό με το «τι» και το «πότε».

Της Ελένης ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ*

Πώς σχεδιάζουμε τον τουρισμό στην Περιφέρεια Αττικής

...Αυτό είναι ένα μεγάλο στοίχημα για εμάς στην Περιφέρεια Αττικής, προς όφελος όχι μόνο των επιχειρηματιών του τουρισμού, αλλά όλης της κοινωνίας υποδοχής, των πολιτών, δηλαδή όλης της Αττικής.


Αρθρο του Σ.ΒΙΩΝΗ

Το …«ελληνικό ατύχημα»

Οσο μπαίνουμε στην τελική ευθεία των εκλογών, με ακόμη μεγαλύτερη ένταση οι εκπρόσωποι της συγκυβέρνησης επικαλούνται τον μπαμπούλα ενός «ελληνικού ατυχήματος» (σ.σ. εννοούν την έξοδο της χώρας από το ευρώ), προκειμένου να περιορίσουν την εκλογική τους κατρακύλα.
Προφανώς όλοι αυτοί ζώντας στο μικρόκοσμο τους, ξεχνούν ότι το υποτιθέμενο …«ευτύχημα» του ευρώ και της ευρωζώνης, μαζί με τα μνημόνια, πρόσφεραν τόσα δεινά στον τόπο και στους Έλληνες: ♦  6,3 εκατομμύρια Ελλήνων αγγίζουν ή ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας. ♦  1,5 εκατομμύριο Έλληνες (το ένα τέταρτο και παραπάνω του ενεργού πληθυσμού) είναι άνεργοι. ♦  700.000 παιδιά υποσιτίζονται. ♦  250.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο. ♦  Χιλιάδες οικογένειες ζουν με συσσίτια, με μαγκάλια, χωρίς ασφάλιση, χωρίς ίχνος κρατικής πρόνοιας. Και την ίδια στιγμή που η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων υποφέρει, λιμοκτονεί και...
χαρατσώνεται αγρίως, 559 άνθρωποι – το 0,006% του πληθυσμού- κατέχουν πλούτο που αντιστοιχεί στο 45% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας και έγιναν ακόμη πιο κροίσοι μέσα στην …κρίση!
Αυτή είναι η περιβόητη «σταθερότητα» και αυτό είναι το πραγματικό ατύχημα – ή μάλλον υπέρτατο δυστύχημα – που ζει ο φτωχοποιημένος λαός μεσ’ την …ευλογία του ευρώ και στη θαλπωρή της λυκοφωλιάς της ευρωπαϊκής οικογένειας.

Γι’ αυτό δεν τον φοβίζουν πια οι μπαμπούλες. Γι’ αυτό κι όταν ακούει αυτά τα γελοία «επιχειρήματα» και ψευτοδιλήμματα όσων τον κατάντησαν πένητα, άστεγο και άνεργο, είτε αγανακτούν, είτε οργίζονται, είτε, απλά, γελούν με την ψυχή τους…
Αρθρο του Σ.ΒΙΩΝΗ
Αυτή είναι η Ελλάδα που παραδίδουν
Ο Αντώνης Σαμαράς κι ο Βαγγέλης Βενιζέλος ορκίζονται στη «σταθερότητα» που έφεραν στη χώρα.
Ας δούμε, λοιπόν, με αριθμούς τη «σταθερότητά» τους:
1.Η απώλεια 25% του εθνικού εισοδήματος λόγω της πολιτικής της βίαιης λιτότητας.
2.Τα 75 δισ. ευρώ που από το 2008 μέχρι και το τέλος του 2013 ανήλθαν οι συνολικές απώλειες καταθέσεων στην Ελλάδα λόγω της πολιτικής των Μνημονίων.
3.Τα 33 δισ. ευρώ που ανήλθαν οι απώλειες χρημάτων των Ασφαλιστικών Ταμείων μέσα στο ίδιο διάστημα (μόνο από το περίφημο PSI οι απώλειες των Ταμείων ξεπέρασαν τα 12,5 δισ. ευρώ)
4.Τα 63 δισ. ευρώ που όπως ομολόγησε ο κ. Στουρνάρας , αφαιμάχτηκαν από τον ελληνικό λαό ως συνέπεια των δημοσιονομικών μέτρων από το 2010 και μετά.
5.Η αύξηση του ελληνικού χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ από 120% στο 175%
6.Τα 6,3 εκατομμύρια του ελληνικού λαού που σύμφωνα με το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής κινούνται μεταξύ φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού.
7.Το 1,5 εκατομμύριο των ανέργων και τα 2 εκατομμύρια των ημιάνεργων – «απασχολήσιμων».
8.Τα 700.000 παιδιά που σύμφωνα με την ΟΥΝΕΣΚΟ υποσιτίζονται στην Ελλάδα.
9.Το γεγονός ότι - για πρώτη φορά από συστάσεως του ελληνικού κράτους - τα στοιχεία της απογραφής δείχνουν μείωση του ελληνικού πληθυσμού ως συνέπεια μιας πολιτικής που χαρακτηρίζεται «λευκή αναίμακτη γενοκτονία» του ελληνικού λαού.
10.Τα εκατομμύρια των Ελλήνων που ξεπαγιάζουν καθώς επί μνημονίων (σύμφωνα με τις έρευνες οικογενειακών προϋπολογισμών της ΕΛΣΤΑΤ) η μέση μηνιαία κατανάλωση πετρελαίου θέρμανσης μειώθηκε κατά 62,5% και τα νοικοκυριά χωρίς καθόλου θέρμανση αυξήθηκαν κατά 252,3%.
11.Η ανακήρυξη της Ελλάδας σε χώρα, που τελεί υπό το αγγλικό δίκαιο, υπό την εποπτεία του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου, που πορεύεται –
12. «αξιοπρεπής» και «περήφανη» κατά τον κ. Σαμαρά - παραιτημένη από κάθε ασυλία περί τα περιουσιακά της στοιχεία.
Από ότι καταλαβαίνετε σε αυτές τις εκλογές θα βγει και ποσοστό ηλιθιότητας !!

Ένα e-mail που έλαβα από λάθος
 ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΟ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΛΗΠΤΕΣ ΤΟΥ
Παιδιά μου, πολλές φορές ήθελα να σας μιλήσω, αλλά ποτέ δεν ήξερα να μιλώ. Ποτέ δεν έμαθα να εκφράζω αυτό που νιώθω, πάντα αναμασούσα λόγια αλλονών. Μη μου ρίχνετε άδικο, έτσι με έμαθαν. Από μικρός, στο σπίτι και στο σχολείο, παπαγάλιζα αυτά που μου μάθαιναν, έτσι περνούσα τις τάξεις και τα χρόνια της ζωής μου, βολεύτηκα σε μια δουλίτσα, χωρίς προσόντα αλλά με μέσο, παντρεύτηκα τη μάνα σας και πήρα μια μικρή προίκα, το σπίτι μας και το μικρό χωράφι με τις ελιές. 
Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν αγάπησα τη δουλειά μου, ούτε τη μάνα σας. Τα συνήθισα όλα με τον καιρό και πορεύτηκα ήσυχα και όπως έπρεπε στη ζωή. Κι αν εκμεταλλεύτηκα κάποιες καταστάσεις, δεν ζημίωσα κανέναν, κοιτούσα μόνο να εξασφαλίσω την οικογένειά μου και την ησυχία μου. Ψήφιζα πάντα αυτούς που μου φαίνονταν καλύτεροι και κοίταγα τη δουλειά μου. Δεν μου άρεσαν τα άκρα, όχι για τις ιδέες τους, στις ιδέες όλοι καλοί μου φαίνονταν, αλλά γιατί φοβόμουν την εκτροπή από την τάξη, την ανωμαλία. Γι’ αυτό και φοβήθηκα πολύ, Νίκο μου, όταν μεγαλώσατε κι άρχισες να μιλάς για τα πολιτικά και να τσακώνεσαι, και έμαθα ότι πήγαινες στις διαδηλώσεις και πήρες μια φορά μαζί σου και την Ελενίτσα. Ευτυχώς δεν μπλέξατε πουθενά να ’χουμε τραβήγματα.
Εμείς είμαστε φιλήσυχοι άνθρωποι, έπρεπε να κοιτάμε τη δουλειά μας και τους ανθρώπους μας, τι θέλουμε να μπλέκουμε μ’ αυτά; Η μάνα σας προσευχότανε για σας, δεν θέλει πολύ να σε βρει το κακό. Εγώ δεν έχω και τόσο καλή σχέση με την εκκλησία, αλλά την ακολουθούσα στα τάματα που έκανε και κοινωνούσα κιόλας μιάφορα το χρόνο, έτσι για να της κάνω το χατήρι. Ο Θεός έβαλε το χέρι του και μεγαλώσατε χωρίς προβλήματα, τα καλοκαίρια πηγαίναμε στο χωριό, στο εξοχικό που χτίσαμε με το δάνειο, η ζωή μας κυλούσε μια χαρά.
Ποιός το περίμενε πως θα μας βρει αυτό το κακό; Μου ’λεγες, παιδί μου, Νίκο, για την παγκοσμιοποίηση, ότι είναι κακό πράγμα κι εγώ δεν καταλάβαινα. Γιατί ήταν κακό να μπορούμε να ταξιδέψουμε σ’ όλη την Ευρώπη με τα ευρώ μας, να έχουμε όλα τα καλά που έχουν κι οι άλλοι Ευρωπαίοι; Ήταν κακό να κάνουν εργοστάσια οι μεγάλες εταιρείες να έχουν δουλειά οι έλληνες; Εντάξει, εμάς τις ελιές στο χωράφι μας τις μάζευαν οι Πακιστανοί, μας ερχόταν πιο φτηνά. Αν παίρναμε Έλληνες τι θα κερδίζαμε; Αν πληρώναμε και ΙΚΑ, τι θα βγάζαμε; Καλύτερα να αγοράζαμε το λάδι απ’ το σούπερ-μάρκετ. Κι εσύ, που τα ’λεγες όλ’ αυτά, δεν πότισες ούτε μια φορά τις ντομάτες που έβαλα στην αυλή, είχε προτεραιότητα η καφετέρια! Ας είναι, τα φροντίζω εγώ. Τώρα που είμαι απολυμένος έχω και περισσότερο χρόνο για όλα, όχι ότι πριν δεν τα προλάβαινα. Και τη μάνα σας φροντίζω, με βοηθάει κι η Ελενίτσα όσο μπορεί κι αυτή, όταν αδειάζει απ’ το φέις-μπουκ και τα σούρτα φέρτα! Πώς να παίρναμε γυναίκα, η αναπηρική σύνταξη που έβγαλε δεν θα ’φτανε, ξέρεις πόσο στοιχίζουν τα φάρμακα και των δυονών μας κάθε μήνα; Τα λογάριασες ποτέ; Αγχώνεστε, το ξέρω, αλλά με το να κάνετε ότι δεν βλέπετε τα προβλήματα, αυτά δεν παύουν να υπάρχουν και να μεγαλώνουν! Να, λένε ότι θα βάλουν κι άλλους φόρους, πώς θα τα πληρώσουμε; Το χωράφι δεν πουλιέται, στο ένα τρίτο το δίνω από την αντικειμενική του αξία! Ούτε το εξοχικό. Και το δάνειο απλήρωτο, τσάμπα θα μας το πάρουν κι αυτό. Και τι κάνετε για να βοηθήσετε την κατάσταση;
Εσύ άνεργος, η Ελενίτσα ξενυχτάει στα μπαρ, λες και θα βρει γαμπρό εκεί, έτσι ελπίζει η μάνα της και με συφιλιάζει και δεν μου πάει και να την βρίσω στην κατάσταση που είναι! Περιμένεις να διοριστείς, να ζήσεις τη ζωή σου, το ξέρω. Αλλά με το μισθό που θα πάρεις θα μπορέσεις να κάνεις οικογένεια; Να φύγεις στο εξωτερικό, πού να πας; Νομίζεις κι εκεί σε περιμένουν με στρωμένο χαλί; Σαν Πακιστανός θα ’σαι. Ναι, δεν λύνεται το πρόβλημα αν ποτίσεις τις ντομάτες, αλλά και φασολάκια είχα φυτέψει και πιπεριές και μελιτζάνες –δεν έκανες τον κόπο ούτε να τα δεις. 
Σκέφτομαι κάποιες φορές τον παπού, που τον λέγαμε τσιγκούνη και μίζερο, πως είχε μείνει στην Κατοχή, λέγαμε, πού να φανταστώ ότι θα μας έβρισκε κι εμάς Κατοχή; Δεν το ’κοβα που πήγα και τους ξαναψήφισα; Φοβήθηκα μη μου πάρουν οι κομμουνιστές την εξουσία και χάσω το σπίτι και το χωραφάκι μου. Τώρα αναγκάζομαι να τα ξεπουλήσω στην Τρόικα, τους μεγαλοκαρχαρίες του διεθνούς κεφαλαίου, που λες κι εσύ –εδώ σου δίνω δίκιο. Κι αντί να καλλιεργώ τις ντοματούλες του μπαξέ μου, θα δουλεύω σαν σκλάβος στα φυτώριά τους για να μπορώ να αγοράσω τις δικές τους ντομάτες...
Άργησα ν’ ανοίξω τα μάτια μου, αλλά πριν μας πάρει και μας σηκώσει, ανυπομονώ να τους μαυρίσω και να δώσω μιαν ευκαιρία σ’ αυτούς που με φόβιζαν. Ναι, το ’πα και στον κυρ-Στέλιο, το γείτονά μας. Κι αυτός φοβάται μη χάσει το σπίτι του, όχι από αυτούς που ψήφιζε μια ζωή, δεν θα ξαναψηφίσει το Κόμμα, κατάλαβε λέει ότι δεν θέλουν την αλλαγή, γίναν συστημικοί και το μόνο που τους νοιάζει είναι να μη χάσουν τα δικά τους οφίτσια. Κι εγώ τα ίδια λέω, που ήμουν από την άλλη μπάντα, γιατί τον δικό μου παπού τον είχαν σκοτώσει τα συντρόφια του, τότε στον εμφύλιο. Αλλά κι εκεινού τον παπού τον φάγαν οι δεξιοί –τι θυμάμαι και λέω; Λέω, γιατί εμείς δεν τα ζήσαμε, αλλά θέλει πολύ να ξαναγίνουν τα ίδια; Να φαγωθούμε μεταξύ μας; Να, σαν την Ουκρανία! Ο κοσμάκης τα πληρώνει όλα στο τέλος. Αυτοί που φταίνε θα λιάζονται στις Μπαχάμες, που έχουν τις οφ-σόρ, κι εμείς θα σκοτωνόμαστε χωρίς να ξέρουμε γιατί.
Έτσι είναι το μίσος, τυφλό, όταν δεν ξέρεις ποιός σου φταίει. Και τα βάζεις με όποιον βρεθεί απέναντι. Κι όσο ο φόβος σου μεγαλώνει, δεν βλέπεις πως δεν έχεις να χωρίσεις τίποτα μ’ αυτόν. Εμείς σκοτωνόμαστε κι εκείνων οι τσέπες γεμίζουν! Ας τους διώξουμε όσο είναι καιρός, όσο έχουμε ακόμα τη ντοματιά που μας απόμεινε κι ας πάνε στον αγύριστο όλοι οι προδότες!
Όλους θα τους τουφέκιζα αν ήταν στο χέρι μου! Γιατί είναι έσχατη προδοσία αυτό που έκαναν. Και είναι αμετανόητοι, πρόθυμοι να εξοντώσουν κι αυτό το παληκάρι που έκανε απεργία πείνας. Εντάξει, έκλεψε. Αλλά αν εκείνος αξίζει να πεθάνει γιατί έκλεψε μια τράπεζα, τι πρέπει να πάθουν αυτοί που έκλεψαν και εξαθλίωσαν έναν ολόκληρο λαό; Να, μου ανεβαίνει η πίεση και μόνο που τα σκέφτομαι αυτά.
Γιατί σας τα γράφω όλ’ αυτά; Γιατί ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου και γιατί θέλω να σας πω, ότι αυτή τη φορά θα ψηφίσω χωρίς παρωπίδες, το ξεκαθάρισα και στον θείο που θα ξανακατεβεί με τους σοσιαλιστές –όλοι τον φτύνουν κι αυτός εκεί, τρώει καλά ακόμα, αλλά είναι μετρημένες οι μέρες του, ούτε ρουσφέτια δεν μπορεί να κάνει πια, του το ’πα– δεν ξαναχαραμίζω την ψήφο μου, ούτε φοβάμαι να ρισκάρω. Μια ζωή μετρημένος, τι κέρδισα; 
Πόσο χειρότερα μπορεί να πάμε; Με δραχμή; –Με δραχμή! Τι με νοιάζει; Έξω απ’ την Ευρώπη; Ακόμα κι αυτό! Και που γίναμε Ευρωπαίοι τι κερδίσαμε; Μας δέσαν στο κάρο και βαράν το καμουτσίκι! Αυτό κερδίσαμε! 
Τέλος, λοιπόν, θα τους ψηφίσω! Κι αν μας προδώσουν κι αυτοί, θα πάρω κι εγώ τις μολότωφ. Θα γίνω τρομοκράτης στα γεράματα!
Καλή χρονιά. Θα περιμένω το ι-μέιλ σας να σιγουρευτώ ότι έφτασε το δικό μου και δεν το ’στειλα λάθος.

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΒΙΩΝΗ
.Τα εκατοντάδες μέλη του Διαρκούς Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, και ανάμεσά τους εκπρόσωποι της κοινωνικής πρωτοπορίας, όπως οι καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών, καλωσόρισαν στο βήμα του ομιλητή λίγο πριν τις 8 το βράδυ, τον «πρώτο υποψήφιο αριστερό πρωθυπουργό της χώρας μας», όπως είπε ο προεδρεύων Νίκος Βούτσης. Και με τον τρόπο αυτό, ο Αλέξης Τσίπρας ξεδίπλωσε το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που θα δώσει αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη και δημοκρατία στους πολίτες, με σεβασμό προς τον κόπο τους (γι' αυτό και το μικρό κυβερνητικό σχήμα, με τα δέκα υπουργεία, γι' αυτό και η δέσμευση για πάταξη της διαφθοράς). Ένα πρόγραμμα που θα είναι εντός των ευρωπαϊκών πλαισίων, σημείωσε ακόμη, ζητώντας εν τέλει «αυτοδυναμία στη Βουλή για να δώσουμε αυτοδυναμία στο λαό μας». Εξαπέλυσε, τέλος, σφοδρή επίθεση κατά του Αντώνη Σαμαρά. Ομιλία και κλίμα στην αίθουσα επιβεβαίωσε πάντως αυτό που συνθηματικά είχε δηλώσει νωρίτερα ο γραμματέας της Κ.Ε. Δημήτρης Βίτσας λίγο νωρίτερα, αναρωτώμενος, «Αν όχι εμείς, ποιοι. Αν όχι πότε, τώρα», για να απαντήσει με αποφασιστικότητα: «Εμείς τώρα!». Όλη η ομιλία του Αλέξη Τσίπρα Το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Αλέξη Τσίπρα, κατά την έναρξη του Διαρκούς Συνεδρίου έχει ως εξής: "Συντρόφισσες και σύντροφοι Υπάρχουν στιγμές κρίσιμες στην ιστορία των ανθρώπων και των λαών. Και όλοι ξέρουμε ότι ζούμε μια τέτοια στιγμή. Μια στιγμή που θα καθορίσει για πολλά χρόνια το μέλλον της χώρας. Μια στιγμή ιστορική. Σε τέτοιες στιγμές, όπως λέει ο δικός μας Αναγνωστάκης: Σαν πρόκες πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις, να μην τις παίρνει ο άνεμος. Με αποφασιστικότητα, με σταθερότητα, με ευθύνη. Δεν θα παρασυρθούμε λοιπόν από τον άνεμο των δημοσκοπήσεων. Ούτε από τις ανοίκειες και ανήθικες επιθέσεις των αντιπάλων μας. Ούτε από τις κάθε λογής προβοκάτσιες εις βάρος μας. Ούτε από τις απειλές των άσπονδων φίλων της Ελλάδας στα ευρωπαϊκά εργαστήρια της λιτότητας. Θα συζητήσουμε και θα αποφασίσουμε συλλογικά με μοναδικό μας γνώμονα ότι έχουμε μόνο μια δυνατότητα: Να νικήσουμε. Να εξασφαλίσουμε τη μεγάλη νίκη του λαού μας στις εκλογές που έχουμε μπροστά μας. Μια νίκη που είναι βέβαιη, όπως με βλέπετε και σας βλέπω. Αρκεί να δώσουμε όλοι μαζί, με ενότητα και αποφασιστικότητα, με σταθερότητα και ευρύτητα, με την καρδιά και με το νου, τη μάχη από σπίτι, σε σπίτι. Από πόλη σε πόλη. Και από χωριό σε χωριό. Αυτό συζητάμε σήμερα. Και αυτές τις αποφάσεις θα λάβουμε σήμερα. Για να κάνουμε όσο γίνεται μεγαλύτερη, όσο γίνεται πιο αδιαμφισβήτητη, πιο αποφασιστική, την εκλογική μας νίκη. Και ταυτόχρονα για να δεσμευτούμε εκ νέου στο αδιαπραγμάτευτο πρόγραμμά μας. Βάζοντας τέλος στην κοινωνική τραγωδία, στον εφιάλτη της λιτότητας και του αυταρχισμού. Βάζοντας τέλος στη βαρβαρότητα. Αλλά και το μαχαίρι βαθιά στο κόκκαλο της διαφθοράς, της διαπλοκής, της προκλητική αδικίας. Γι' αυτό δεν είναι υπερβολή να πω, ότι σ' αυτό το συνέδριο σήμερα δε δίνουν το «παρών» μόνο τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Στο συνέδριό μας σήμερα είναι παρούσα όλη η Ελλάδα. Όχι βέβαια η Ελλάδα των μνημονίων και των παπαγάλων τους. Αλλά η Ελλάδα του αγώνα για ένα καλύτερο αύριο. Η Ελλάδα της φτώχειας και της αξιοπρέπειας που δεν παραδίνεται στη μοίρα της, αλλά πασχίζει να την αλλάξει. Η Ελλάδα που απαιτεί δικαιοσύνη. Η Ελλάδα που επιμένει κι αντιστέκεται. Η Ελλάδα που ελπίζει. Η Ελλάδα της δημοκρατίας, που ξεπερνάει κομματικούς φραγμούς και κατασκευασμένες φοβίες, για να διεκδικήσει το δίκιο της. Αυτή η Ελλάδα μας τραβάει όλους από το μανίκι. Και απαιτεί να υπηρετήσουμε με ευθύνη, με αποφασιστικότητα, με γενναιότητα, με αποτελεσματικότητα, με ενότητα, τη μεγάλη υπόθεση της απελευθέρωσής της από την απολυταρχία των μνημονίων. Συντρόφισσες και σύντροφοι Λέμε και ακούμε συχνά, ότι κανένας δεν μπορεί να σταματήσει ένα λαό, αποφασισμένο να διεκδικήσει το δίκιο του. Αυτό είναι σωστό. Θα πρέπει όμως πιστεύω να προσθέσουμε και κάτι: Και όταν αυτοί που έχουν ταχθεί να οδηγήσουν αυτό το λαό, έχουν όχι μόνο το θάρρος, αλλά και το νου που χρειάζεται για να αντιμετωπίσουν έναν αδίστακτο αντίπαλο. Και ξέρουμε πόσο αδίστακτος είναι ο δικός μας αντίπαλος. Όχι μόνο η φθαρμένη κυβέρνηση Σαμαρά. Αλλά και το γερασμένο, αμαρτωλό και αδιόρθωτο σύστημα εξουσίας που έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε πεδίο ασυδοσίας. Και την ενημέρωση σε προπαγάνδα φόβου. Τη δημοκρατία σε βιομηχανία τροπολογιών και πράξεων νομοθετικού περιεχομένου. Και την εθνική κυριαρχία σε πουκάμισο αδειανό. Η εκλογική μάχη ξεκίνησε εδώ και λίγες μέρες, όπως ακριβώς τελείωσε αυτή του 2012. Ο κος Σαμαράς κρύβεται από το φως και ανασύρει φαντάσματα. Νεκρανασταίνει το φόβο. Νεκρανασταίνει το Grexit. Νεκρανασταίνει τη χρεοκοπία. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, χωρίς κανένα σεβασμό στο αξίωμά του, σέρνει αυτό το χορό των ζόμπι. Με μουσική υπόκρουση το ψέμα σε όλες τις εκδοχές του. Και προσέξτε που έχει φτάσει. Να χρησιμοποιεί τη λέξη ΑΛΗΘΕΙΑ σε μια εκστρατεία ψέματος. Πότε όμως έλεγε αλήθεια και πότε ψέματα ο κ. Σαμαράς; Αλήθεια έλεγε όταν καταδίκαζε το μνημόνιο; Ή όταν το διαφήμιζε και το εφάρμοζε; Αλήθεια όταν αναλάμβανε τις 18 προεκλογικές δεσμεύσεις διαπραγμάτευσης; Ή όταν ως πρωθυπουργός υλοποιούσε τα ακριβώς τα αντίθετα. Αλήθεια όταν προπαγάνδιζε ότι η Ελλάδα μπήκε στο δρόμο της σταθερότητας και της ανάπτυξης. Ή τώρα που θρηνεί ότι η Ελλάδα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού. Η απάντηση είναι ότι ο κ. Σαμαράς αλήθεια λέει πάντα. Γιατί η μόνη αλήθεια του είναι η εξουσία. Μια εξουσία μάλιστα στην υπηρεσία των συμφερόντων που θέλουν την Ελλάδα οικόπεδο και αποικία. Μια εξουσία που αναπαράγει κάθε τι παλιό, φθαρμένο, εκμεταλλευτικό. Μια εξουσία που καταστρέφει την κοινωνία και κάνει τους γνωστούς πλούσιους πλουσιότερους. Προχτές μάλιστα ανακάλυψε και το.... κρυφό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Για να ανασύρει το ζόμπι της χρεοκοπίας. Ας το διαβάσει τουλάχιστον το πρόγραμμά μας. Για να δει ποιος είναι ο οδικός χάρτης της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης που προτείνουμε. Και σε ποιο δρόμο θα μπει η Ελλάδα μετά τις εκλογές. Αφήνουμε το κ. Σαμαρά να ασχολείται με τα ζόμπι και εμείς δεν γυρίζουμε απλώς σελίδα. Αλλάζουμε βιβλίο. Εκείνοι με τα ζόμπι εμείς με τη ζωή, με την ελπίδα, με το αύριο αυτού του τόπου. Εκείνοι με το χθες το οδυνηρό, εμείς με το αύριο το ελπιδοφόρο. Συντρόφισσες και σύντροφοι, Οι μέρες που έχουμε μπροστά μας, ξέρουμε θα είναι κοπιαστικές, αλλά χαρούμενες. Μια γιορτή ελευθερίας και δημοκρατίας, με αποκορύφωμα την 25 του Γενάρη. Γιατί ότι και να κάνουν, εμείς είμαστε σε θέση να το αντιμετωπίσουμε. Το 2015 δεν είναι 2012. Το μέλλον ήδη ξεκίνησε. Οι εργαζόμενοι οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι. Οι νέες και οι νέοι. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες. Οι αγρότισσες και οι αγρότες. Έχουν πάρει την απόφαση να πάρουν τη τύχη στα δικά τους χέρια. Και εμείς, από αυτήν εδώ την αίθουσα, τους λέμε για μία ακόμα φορά: Ο ΣΥΡΙΖΑ είστε όλοι εσείς. Ο ΣΥΡΙΖΑ απλώνει το χέρι σε όλους όσοι θέλουν να απαλλαγεί η χώρα από το σημερινό εφιάλτη. Ανεξάρτητα από το κόμμα που ψήφιζαν μέχρι χτες. Ανεξάρτητα από τα ερωτηματικά και τις αμφιβολίες που μπορεί να έχουν. Και που έχουν δικαίωμα να έχουν. Δεν θέλουμε, όμως, κανέναν πίσω μας. Το λαό δε τον θέλουμε να μας ακολουθεί, τον θέλουμε ενεργό στο πλάι μας. Όπως στο πλάι μας θέλουμε και όλους εκείνους που συμφωνούν με το πρόγραμμα κοινωνικής σωτηρίας. Να μοιραστούμε τη μάχη. Να μοιραστούμε την ευθύνη. Να δώσουμε διαστάσεις θριάμβου στη νίκη. Συντρόφισσες και σύντροφοι, Σ' αυτήν εδώ την αίθουσα, όμως, δεν είναι διάχυτη μόνον η προσδοκία της Ελλάδας. Είναι διάχυτη και η ελπίδα της δημοκρατικής Ευρώπης για αλλαγή. Γιατί στις 25 Γενάρη στην Ελλάδα ακουμπά και η δημοκρατική Ευρώπη. Ακουμπά η κοινωνική πλειοψηφία που εναντιώνεται στη λιτότητα. Που αντιλαμβάνεται ότι η Ευρώπη δεν κινδυνεύει από την Αριστερά, αλλά από τη πολιτική της κ. Μέρκελ. Από το νεοφιλελευθερισμό και τις συνέπειές του: Από την οικονομική διαίρεση Βορρά-Νότου, την ανεργία και την υποβάθμιση ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων και της μεσαίας τάξης. Από την άνοδο της λαϊκιστικής άκρας δεξιάς και του φασισμού. Στις 25 Γενάρη η αναγκαία αλλαγή στην Ευρώπη ξεκινάει από εδώ από την Ελλάδα. Και η δική μας, εκλογική νίκη θα γίνει, προς το τέλος αυτού του χρόνου, και νίκη του ισπανικού λαού. Με τους Podemos και την Ενωμένη Αριστερά να έρχονται στη κυβέρνηση. Και ένα χρόνο αργότερα και του ιρλανδικού λαού. Με το Sinn Fein του Τζέρι Άνταμς. Και σταδιακά υπόθεση ολοένα και πιο πολλών. Ο ελληνικός λαός με την ψήφο του στο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει την Ελλάδα θετικό παράδειγμα προοδευτικών εξελίξεων στην Ευρώπη. Και αυτό πια δε το λέμε μόνο εμείς. Το επισημαίνει και ο ευρωπαϊκός τύπος. Ακόμα και οι Financial Times – ερμηνεύουν τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα ως το μήνυμα για την αναγκαία αλλαγή πολιτικής και τον τερματισμό της λιτότητας στην Ευρώπη. Το γερμανικό περιοδικό Σπίγκελ αναγνωρίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια πολιτική δύναμη που έχει ρεαλιστικό και δίκαιο αίτημα τη διαγραφή του ελληνικού χρέους. Και αυτά είναι μόνο δυο ενδεικτικά δημοσιεύματα που φανερώνουν την αλλαγή κλίματος. Αλλά δεν είναι μόνο τα Μέσα ενημέρωσης. Είναι και σειρά δηλώσεων ευρωπαίων αξιωματούχων που βγάζουν από τη μπρίζα τη κινδυνολογία για την επόμενη μέρα. Μόνο ο κος Σαμαράς, η εγχώρια διαπλοκή και τα επικοινωνιακά και πολιτικά φερέφωνά της κόπτονται ότι δήθεν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι απειλή για την Ευρώπη. Οι δηλώσεις πολιτικής ουδετερότητας από μια σειρά παράγοντες της ευρωπαϊκής ηγεσίας, δείχνει ότι όλοι συνειδητοποιούν πως η αλλαγή στην Ελλάδα έρχεται για να εξαπλωθεί στην Ευρώπη. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η Ευρώπη που αλλάζει. Αντίθετα, ο κ. Σαμαράς είναι η οπισθοφυλακή του κυρίου Σόιμπλε στην Ευρώπη της λιτότητας που υποχωρεί. Αλλά στις 25 του Γενάρη δε ψηφίζει ο κος Σόιμπλε.. Ψηφίζουν οι Έλληνες. Δυστυχώς για τον κύριο Σαμαρά. Συντρόφισσες και σύντροφοι, Στις 25 Γενάρη δεν αντιπαρατίθενται απλώς δυο εναλλακτικές προτάσεις για το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας στην Ευρώπη. Αναμετρώνται δύο κόσμοι. Από τη μια ο παλιός πολιτικός κόσμος που φεύγει. Οι πρωταγωνιστές της σήψης και της κρίσης, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, φεύγουν έχοντας βουλιάξει τη χώρα, έχοντας υποθάλψει τη διαφθορά, τη διαπλοκή και την κλεπτοκρατία. Φεύγουν, έχοντας παραδώσει τα κλειδιά της χώρας στους δανειστές και στην τρόικα. Γιατί δεν διαπραγματεύτηκαν ποτέ! Φεύγουν, αφήνοντας πίσω τους, περίπου, το μισό πληθυσμό της χώρας, δηλαδή 6,3 εκατομμύρια συνανθρώπους μας, σε καθεστώς φτώχειας. Φεύγουν, έχοντας εγκαταλείψει σχεδόν το ⅓ του εργατικού δυναμικού στην ανεργία και το 71% των ανέργων στη μακροχρόνια ανεργία. Φεύγουν, έχοντας δεσμευτεί απέναντι στην τρόικα, με το περίφημο e-mail του κ. Σαμαρά, για νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, για αυξήσεις στους συντελεστές ΦΠΑ στα φάρμακα, στα τρόφιμα, στους λογαριασμούς του νερού και του ρεύματος, για κατάργηση του ΕΚΑΣ από το 2015 σε, περίπου, 320.000 χαμηλοσυνταξιούχους. Αλλά μετά την αποκαλυπτική δήλωση της εκπροσώπου της Νέας Δημοκρατίας, ότι αν επανεκλεγεί ο κος Σαμαράς, θα φέρει αμέσως αυτά τα συμφωνημένα μέτρα στη Βουλή, πρέπει να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Δε πρόκειται για mail Χαρδούβελη. Πρόκειται για mail Σαμαρά. Και το mail Σαμαρά είναι το κοινό κυβερνητικό πρόγραμμα Νέας Δημοκρατίας και τρόικας. Είναι το νέο Μνημόνιο. Η ακόμα πιο σκληρή λιτότητα στο έδαφος των συσσωρευμένων εισοδηματικών περικοπών και της υπερφορολόγησης μιας ολόκληρης εξαετίας. Αυτή είναι η αλήθεια που νομίζει ότι θα κρύψει η Νέα Δημοκρατία από τον ελληνικό λαό. Αλλά σήμερα σε αντίθεση με το 2012, δεν υπάρχει κρυφή ατζέντα. Δεν μπορούν να κρύψουν ότι έχουν συμφωνήσει σε νέα σκληρά μέτρα λιτότητας. Και ακόμη χειρότερα ότι έχουν συμφωνήσει και αποδεχτεί να ξεκινήσει αμέσως μετά τις εκλογές αν επανεκλεγούν, ένα πογκρόμ πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας. Ήδη μεγάλα πακέτα στεγαστικών δανείων μεταπωλούνται από συστημικές τράπεζες σε λεγόμενα distress funds. Στα λεγόμενα κοράκια των αγορών, που ετοιμάζονται να εφορμήσουν στη πρώτη κατοικία του μεροκαματιάρη, του νοικοκύρη, του βιοπαλαιστή που έχει αποθηκεύσει το σπίτι του σε τραπεζικά δάνεια. Και αυτό γιατί η κυβερνητική πλειοψηφία καταψήφισε ήδη δυο φορές αντίστοιχες τροπολογίες του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή που απαγόρευαν τη μεταβίβαση των δανείων του κόσμου στα κοράκια. Για αυτό και δεν είναι υπερβολή να πούμε: Κάποτε η προπαγάνδα απειλούσε ότι θα 'ρθουν οι κομμουνιστές να μας πάρουν τα σπίτια. Σήμερα τα σπίτια του λαού κινδυνεύουν αλλά όχι από τους κομμουνιστές, ούτε από τους αριστερούς. Τα σπίτια του λαού κινδυνεύουν από τις τράπεζες, τα νέα μνημόνια και από τον κο Σαμαρά που τα έχει ήδη αποδεχτεί και συνυπογράψει. Για αυτό και ο λαός μας τώρα πια ξέρει και δε θα ξεγελαστεί. Στις 26 Γενάρη θα δώσει οριστικό τέλος στην εθνική ταπείνωση και την ανθρωπιστική κρίση. Θα δώσει τέλος στον μνημονιακό παραλογισμό. Με την ψήφο του στο ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτοδύναμη κυβέρνηση του λαού. Αυτοδύναμη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Ανοίγοντας το δρόμο για την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση και την πολιτισμική αναγέννηση της πατρίδας μας. Με το «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» εγγυόμαστε την οικονομική ασφάλεια και την αξιοπρεπή διαβίωσή για κάθε ελληνίδα και κάθε έλληνα. Με την ισχυρή διαπραγμάτευση εγγυόμαστε την πραγματικά ισότιμη συμμετοχή της χώρας μας στην Ευρωζώνη, χωρίς τη λιτότητα που δεν την επιβάλλουν οι ευρωπαϊκές Συνθήκες και τόσα δεινά επισώρευσε στον τόπο. Γι' αυτό, στις 25 Γενάρη το δίλημμα είναι ξεκάθαρο: Μνημόνιο ή ΣΥΡΙΖΑ. Υποταγή ή διαπραγμάτευση. Λιτότητα ή ανάπτυξη. Και η απάντηση του λαού μας θα είναι ΣΥΡΙΖΑ και κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας για την αξιοπρέπεια, τη δικαιοσύνη, τη δημοκρατία. Συντρόφισσες και σύντροφοι, Φίλες και φίλοι. Μας κατηγορούν οι αντίπαλοί μας ότι επιδιώκουμε και σχεδιάζουμε τη ρήξη με τους εταίρους μας στην Ευρωζώνη. Αυτό που επιδιώκουμε και σχεδιάζουμε όμως είναι η ρήξη με τη βαρβαρότητα. Η ρήξη με το παράλογο και το λάθος. Αυτή η πολιτική δε μπορεί να συνεχιστεί. Και δεν το λέμε μόνο εμείς οι αριστεροί. Το ξέρουν όλοι. Ακόμα και οι ίδιοι οι εταίροι. Ούτε το χρέος είναι βιώσιμο. Ούτε η σημερινή πολιτική είναι βιώσιμη. Για αυτό και αυτή την πολιτική θα την αλλάξουμε. Θα βάλουμε τέλος στον οικονομικό και κοινωνικό παραλογισμό των μνημονίων και της λιτότητας. Αυτό είναι αρμοδιότητα του ελληνικού λαού και κανενός άλλου. Θα δώσουμε τη μάχη για την απαλλαγή της Ελλάδας από το βραχνά του χρέους. Διεκδικώντας μέσα από μια ειλικρινή αλλά αποφασιστική διαπραγμάτευση, με κόκκινη γραμμή το συμφέρον του λαού μας, τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους. Διότι το χρέος δεν είναι απλώς δυσβάστακτο. Είναι αντικειμενικά αδύνατον να αποπληρωθεί. Δεν γίνεται η Ελλάδα να παίρνει δανεικά για να ξεπληρώνει δανεικά. Είναι αντικειμενικά αναγκαίο να μπει τέρμα σ' αυτό τον καταστροφική φαύλο κύκλο. Και να μπει επιτέλους η Ελλάδα στο δρόμο της ανάπτυξης. Ο μόνος που δεν το αναγνωρίζει αυτό είναι ο κύριος Σαμαράς. Ο μόνος που επιμένει σε ολόκληρη την Ευρώπη ότι το χρέος είναι βιώσιμο. Και με αυτό τον τρόπο ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ υπονομεύει την θέση της χώρας. Για να μην παραδεχτεί ότι το πρόγραμμα του απέτυχε. Ότι η λιτότητα πρέπει να τελειώσει, είναι κοινωνικά και οικονομικά αναγκαίο να τελειώσει. Εμείς επιμένουμε ότι: Η λιτότητα είναι και παράλογη και καταστροφική Το χρέος για να αποπληρωθεί χρειάζεται γενναία αναδιάρθρωση. Και σε αυτό κανένας σοβαρός αναλυτής σε όλη την Ευρώπη δε μπορεί παρά να συμφωνήσει. Και κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί! Με βάση αυτές τις απλές και ρεαλιστικές θέσεις: Πρώτον: Απορρίπτουμε τη λογική των εξωπραγματικών πρωτογενών πλεονασμάτων που είναι το άλλο όνομα της λιτότητας. Που είναι η ίδια η λιτότητα. Και παραμένουμε σταθεροί στην επιδίωξη πρωτογενώς ισοσκελισμένων προϋπολογισμών καθώς και στην ανάγκη εξαίρεσης από τον υπολογισμό του ελλείμματος του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων. Δεύτερον: Επιδιώκουμε την συμφωνία για αναπτυξιακά εργαλεία, που θα συμβάλλουν στην συνολική ανάπτυξη που αφορά όλους τους πολίτες Τρίτον: Προστατεύουμε το Τραπεζικό σύστημα στα πλαίσια της ΕΚΤ και εγγυόμαστε τις καταθέσεις των Ελλήνων πολιτών Τέταρτον: Διαπραγματευόμαστε εντός των πλαισίων της ευρωπαϊκής ένωσης και των ευρωπαϊκών θεσμών στα πλαίσια μιας νέας ρεαλιστικής συμφωνίας εξυπηρέτησης του χρέους και ανάπτυξης της πραγματικής οικονομίας για αμοιβαία ωφέλεια, ώστε να επιτύχουμε τελικώς τους ακόλουθους στόχους : Τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους της ονομαστικής αξίας του χρέους, ώστε να γίνει βιώσιμο με τεχνική που δεν θα ζημιώνει τους λαούς της Ευρώπης, αλλά μέσω των συλλογικών ευρωπαϊκών μηχανισμών. Έγινε για τη Γερμανία το 1953. Να γίνει και για την Ελλάδα το 2015. «Ρήτρα ανάπτυξης» στην αποπληρωμή του, έτσι ώστε να εξυπηρετείται από την ανάπτυξη και όχι από το πλεόνασμα του προϋπολογισμού. Περίοδος χάριτος, δηλαδή «moratorium» στην εξυπηρέτησή του, για την άμεση εξοικονόμηση πόρων για την ανάπτυξη και την επανεκκίνηση της οικονομίας Εξαίρεση του προγράμματος δημόσιων επενδύσεων από τους περιορισμούς του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης για ορισμένη χρονική περίοδο. Συμφωνία για «Ευρωπαϊκό New Deal», με δημόσιες επενδύσεις για την ανάπτυξη. Ποσοτική χαλάρωση με απευθείας αγορά κρατικών ομολόγων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ελπίζουμε ότι θα γίνει πραγματικότητα στη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ στις 22 Ιανουαρίου. Συντρόφισσες και σύντροφοι, Ακούμε τον τελευταίο καιρό τον ισχυρισμό ότι δήθεν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται από την υπογραφή του κυρίου Σαμαρά, εν ονόματι της «συνέχειας του κράτους». Άρα, λένε οι διακινητές του, τα χέρια μας θα είναι δεμένα. Άλλο όμως η συνέχεια του κράτους και άλλο η εμμονή σε μια πολιτική αντικειμενικά αδιέξοδη και κοινωνικά καταστροφική. Ας το ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν: Στις 25 Γενάρη η υποταγή, που συνοδεύεται από την παρανομία και τον αυταρχισμό τελειώνει. Καλό είναι να το ξέρουν αυτό όλοι τους. Και Διαπραγμάτευση θα γίνει! Και Συμφωνία θα υπάρξει! Και το μνημόνιο μαζί με τη τρόικα θα αποτελέσουν παρελθόν! Όταν η ίδια η Γερμανική κυβέρνηση παραβιάζει το κοινώς συμφωνημένο μέγιστο όριο του 6% εμπορικού πλεονάσματος, προτάσσοντας το εθνικό της συμφέρον, είναι αδιανόητο μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να καλείται να αποδεχθεί πολιτικές που απορρίπτει από το 2010 και τις οποίες θα εκλεγεί ακριβώς με την εντολή να καταργήσει. Συντρόφισσες και σύντροφοι, Το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ολοκληρωμένο και έτοιμο. Είναι το «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», είναι το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης, που θα υλοποιηθεί ανεξάρτητα από την έκβαση της διαπραγμάτευσης. Ένα πρόγραμμα αναλυτικά επεξεργασμένο και κοστολογημένο για την αντιμετώπιση των μεγάλων πληγών του Μνημονίου και την επανεκκίνηση της οικονομίας, σε συνθήκες δημοσιονομικής ισορροπίας. Που δεν δημιουργεί νέα ελλείμματα αλλά συνθήκες κοινωνικής ανασυγκρότησης και βιώσιμης ανάκαμψης της οικονομίας. Το δικό μας πρόγραμμα περιλαμβάνει και τις πραγματικές, προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η κοινωνία – όχι τις νεοφιλελεύθερες αντιμεταρρυθμίσεις της οικονομικής και κοινωνικής αποδιάρθρωσης. Το «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», περιλαμβάνει τους εξής τέσσερις μεγάλους πυλώνες για την αντιστροφή της κοινωνικής και οικονομικής αποδιάρθρωσης, την ανόρθωση της οικονομίας και την έξοδο από τη κρίση: Α. Το πρόγραμμά μας για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, Β. Τα άμεσα μέτρα για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Γ. Το εθνικό σχέδιο για την ανάκτηση της εργασίας. Δ. Τις μεταρρυθμίσεις για το θεσμικό και δημοκρατικό μετασχηματισμός της δημόσιας διοίκησης. Α. Το πρόγραμμα μας για την άμεση αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και τη στήριξη των χαμηλοσυνταξιούχων περιλαμβάνει 1. Δωρεάν ρεύμα και κουπόνια σίτισης για τουλάχιστον, τριακόσιες χιλιάδες νοικοκυριά 2. πρόγραμμα εξασφάλισης στέγης 3.13η Σύνταξη στους χαμηλοσυνταξιούχους με σύνταξη κάτω από τα 700Ε 4.Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη 5. Ειδική κάρτα μετακίνησης 6. Κατάργηση ειδικού φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης Β. Ο δεύτερος πυλώνας περιλαμβάνει μέτρα για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Στόχος τους είναι η στήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, αλλά και η αύξηση των δημόσιων εσόδων από τη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών. Οι ρυθμίσεις της κυβέρνησης Σαμαρά για το ίδιο θέμα απέτυχαν παταγωδώς. Ενδεικτικό είναι ότι από το 1,7 εκατομμύριο οφειλετών στα ασφαλιστικά ταμεία, μέχρι σήμερα έχουν υποβληθεί μόλις 3.000 αιτήσεις. Και αυτό γιατί η ρύθμιση της κυβέρνησης έχει τόσες προϋποθέσεις, ώστε στην πραγματικότητα ακυρώνεται. Την ίδια στιγμή, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τα €70 δις. Μόνο τον Νοέμβριο του 2014 οι ληξιπρόθεσμες οφειλές αυξήθηκαν κατά €1,6 δις, ξεπερνώντας κάθε προηγούμενη αύξηση. Είναι, επομένως, όχι μόνο επίκαιρη, αλλά και επιτακτική η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τη σύσταση ειδικών περιφερειακών επιτροπών εξώδικου διακανονισμού, ώστε να εισπραχθούν αμέσως οι οφειλές προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. Οι δόσεις δεν θα ξεπερνούν το 30% του ετήσιου εισοδήματος του οφειλέτη. Οι προσαυξήσεις και τα πρόστιμα δεν θα ξεπερνούν το 30% του αρχικώς οφειλόμενου κεφαλαίου. Φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα θα δοθεί άμεσα για όσους ενταχθούν στη ρύθμιση Άμεσα θα παυθούν οι κατασχέσεις και οι ποινικές διώξεις για όσους εντάσσονται στη ρύθμιση, και θα ανασταλούν για όσους αποδεδειγμένα έχουν μηδενικό εισόδημα. Καταργείται η αντισυνταγματική αυτόφωρή διαδικασία για οφειλές προς το δημόσιο. Καταργείται ο φόρος λαιμητόμος, ο ΕΝΦΙΑ. Και θεσπίζεται κοινωνικά δίκαιος φόρος μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Αφορολόγητο όριο, θεσπίζεται στα €12.000 για όλους. Ιδρύουμε Δημόσια Αναπτυξιακή Τράπεζας και Τράπεζες ειδικού σκοπού για τους μικρομεσαίους και τους αγρότες. Και τέλος προχωράμε στο Πρόγραμμα της Νέας Σεισάχθειας με τη Ρύθμιση κόκκινων δανείων. Η ρύθμιση των κόκκινων δανείων αποτελεί κεντρικό ζήτημα για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Δηλαδή, η αντιμετώπιση του ιδιωτικού χρέους προς τις τράπεζες, που όχι μόνο εξοντώνει οικονομικά τους οφειλέτες, αλλά την ίδια στιγμή δημιουργεί πρόβλημα ρευστότητας στην πραγματική οικονομία. Στη ΔΕΘ καταθέσαμε τις βασικές αρχές της πρότασης μας για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Με σύσταση δημόσιου ενδιάμεσου φορέα διαχείρισης ιδιωτικού χρέους, όχι ως μία «κακή τράπεζα», δηλαδή ως «bad bank», αλλά, αντίθετα ως διαχειριστή κάθε τύπου ληξιπρόθεσμης οφειλής προς τις τράπεζες και ελεγκτή των τραπεζών ως προς την εφαρμογή των συμφωνημένων ρυθμίσεων. Τον συστήνουμε για να διασφαλίζουμε την ίση και δίκαιη μεταχείριση όλων των δανειοληπτών. Σε αντίθεση με την απελθούσα κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία με νόμο παρέδωσε τις υπερχρεωμένες επιχειρήσεις στις τράπεζες, που μονομερώς, πλέον, μπορούν να τις θέτουν σε αναγκαστική ειδική διαχείριση, δηλαδή σε ειδική μορφή πτώχευσης και εκκαθάρισης, εμείς υλοποιούμε λύση ταχείας εφαρμογής χωρίς μακροχρόνιες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Λύση που θα διασφαλίζει την εργασία και θα αποβλέπει στην συνέχιση της λειτουργίας των επιχειρήσεων, ώστε να αποφευχθεί η ολιγοπωλιακή συγκέντρωση στην αγορά. Επιδιώκουμε, επίσης, λύση που δεν θα χρηματοδοτείται από κρατικούς πόρους, εκτός εξαιρέσεων για ειδικούς αναπτυξιακούς σκοπούς. Απαγορεύουμε τις εξαγορές κόκκινων δανείων από διεθνή funds που έχουν στόχο να κερδοσκοπήσουν. στην πλάτη των ελλήνων πολιτών και της ελληνικής οικονομίας. Ως προς το ζήτημα των πλειστηριασμών, δεσμευόμαστε : Οι έλληνες και οι ελληνίδες με τον ΣΥΡΙΖΑ στη κυβέρνηση θα κοιμούνται ήσυχα και στα σπίτια τους. Αναστέλλουμε τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας. Δε θα αφήσουμε τις τράπεζες να ακουμπήσουν την πρώτη κατοικία της μεσαίας τάξης και των εργαζομένων. Τελεία και παύλα! Γ. Ο τρίτος πυλώνας του σχεδίου μας περιλαμβάνει μέτρα για την ανάκτηση της εργασίας. H στήριξη του κόσμου της εργασίας και η ενίσχυση της διαπραγματευτικής του δύναμης είναι από τους κεντρικούς πολιτικούς πυλώνες του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Βάζουμε τέλος στην εργοδοτική ασυδοσία. Σε συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εργασίας, επαναφέρουμε το εργασιακό δίκαιο που κατήργησαν οι μνημονικοί νόμοι. Είμαστε σταθεροί στις δεσμεύσεις μας για: Επαναφορά του κατώτατου μισθού στα €751 για όλους. Αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και επαναφορά των τριετιών, της επεκτασιμότητας και της μετενέργειας και της διαιτησίας Κατάργηση των ρυθμίσεων για τις μαζικές απολύσεις Υλοποίηση του Σχεδίου για άμεση δημιουργία 300.000 θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό, δημόσιο και κοινωνικό τομέα της οικονομίας. Δ. Ο τέταρτος πυλώνας περιλαμβάνει παρεμβάσεις για τη θεσμική και δημοκρατική ανασυγκρότηση του κράτους. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ευθύνεται για το πελατειακό κράτος που δημιούργησαν τα κόμματα που κυβέρνησαν και κατέστρεψαν τη χώρα. Αναγνωρίζουμε τις παθογένειες της δημόσιας διοίκησης! Επιμένουμε, όμως, ότι οι μνημονιακές κυβερνήσεις δεν έκαναν τίποτα για να τις αλλάξουν. Αντίθετα η ελληνική δημόσια διοίκηση βρίσκεται σήμερα στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Στο πλαίσιο του προγράμματος για την αναμόρφωση της, καταθέτουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο δημοκρατικής μεταρρύθμισης και εξορθολογισμού. Αλλάζουμε την δομή της Κυβέρνησης (με συγχώνευση υπουργείων, κατάργηση κυβερνητικών οργάνων) για τον καλύτερο συντονισμό και τον σχεδιασμό της παραγωγικής ανασυγκρότησης. Στη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προβλέπονται δέκα μόνο υπουργεία. Δε θα έχουμε υπουργικό συμβούλιο διακοσμητικό αλλά ισχυρό συλλογικό όργανο πολιτικού σχεδιασμού και συντονισμού. Καταργούμε τα πολυάριθμα κυβερνητικά όργανα που λειτουργούν ως φυτώρια διαφθοράς και διάχυσης της πολιτικής ευθύνης. Αποσυμφορούμε το δημόσιο τομέα από τις στρατιές των Συμβούλων και των μετακλητών υπαλλήλων και προωθούμε τη στελέχωση των Γραφείων Υπουργών, Γενικών Γραμματέων και Διοικητών από τις τάξεις των δημοσίων Υπαλλήλων Καταργούμε τη μνημονιακή νομοθεσία για το πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων Καταργούμε το θεσμό της διαθεσιμότητας στα πλαίσια της κινητικότητας για τον εξορθολογισμό της κατανομής προσωπικού μεταξύ των υπηρεσιών και των υπουργείων. Αποκαθιστούμε τους αντισυνταγματικά απολυμένους. Καταργούμε τον αντισυνταγματικό νόμο για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Η αξιολόγηση υπαλλήλων και υπηρεσιών θα γίνεται στη βάση αντικειμενικών δεικτών. Γνωρίζουμε ότι βασικό πρόβλημα των πολιτών είναι η γραφειοκρατία, οι καθυστερήσεις, η πολυνομία, που στην πραγματικότητα είναι μια τεχνολογία εξουσίας και συντήρησης της διαφθοράς. Είναι, δηλαδή, οι διαδικασίες της δημόσιας διοίκησης. Γι' αυτό το λόγο: Περιορίζουμε τη φυσική επαφή διοίκησης και διοικουμένου για την καταπολέμηση της μικρής διαφθοράς. Αναβαθμίζουμε τα ΚΕΠ μετατρέποντας τα σε Πολυδύναμα κέντρα εξυπηρέτησης πολιτών και επιχειρήσεων και δημιουργούμε τμήματα εξυπηρέτησης πολιτών σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες. Εισάγουμε την ηλεκτρονική Κάρτα για κάθε πολίτη με όλες τις αναγκαίες πληροφορίες για την συναλλαγή με τη δημόσια διοίκηση Καταργούμε το πλήθος δικαιολογητικών που απαιτούνται για την έκδοση οικοδομικών αδειών και αδειών λειτουργίας καταστημάτων. Στη θέση του προληπτικού ελέγχου εισάγουμε τον κατασταλτικό έλεγχο. Συγκροτούμε ειδικό γραφείο κωδικοποίησης της νομοθεσίας υπό την ευθύνη της Βουλής των Ελλήνων. Σπάμε το τρίγωνο της διαπλοκής μεταξύ πολιτικών κομμάτων – οικονομικής ολιγαρχίας και Τραπεζών. Για τα πολιτικά κόμματα ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται: Να αναμορφώσει το πλαίσιο του τραπεζικού δανεισμού των κομμάτων, με τη θέσπιση ανώτατου ορίου δανεισμού, απαγόρευση του μακροπρόθεσμου δανεισμού και γενική απαγόρευση δανειοδότησης πάνω από ένα μικρό μέρος της κρατικής χρηματοδότησης Να προωθήσει τον πλήρη έλεγχο και διαφάνεια για τα οικονομικά των κομμάτων Για τα ΜΜΕ: Ενεργοποιούμε άμεσα τις διατάξεις των νόμων, οι οποίες: (α) επιτρέπουν στην Τράπεζα της Ελλάδος ή στις αρμόδιες εισαγγελικές αρχές να διενεργούν ελέγχους για την προέλευση της χρηματοδότησης των επιχειρήσεων ενημέρωσης, και (β) ισχύουν για όλες τις Ανώνυμες Εταιρείες και προβλέπουν ότι μια ζημιογόνα επιχείρηση δεν είναι δυνατόν να λειτουργεί επ' αόριστον χωρίς να ανακεφαλαιοποιείται. Προκηρύσσουμε από μηδενική βάση διαγωνισμό για τις άδειες λειτουργίας ΜΜΕ. Στο πεδίο των δημοσίων συμβάσεων, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα αναθεωρήσει το θεσμικό πλαίσιο που τις διέπει, σεβόμενη την αντίστοιχη ευρωπαϊκή νομοθεσία. Ενισχύουμε τους θεσμούς κοινωνικού ελέγχου, διαφάνειας και δημοσιότητας σε όλα τα στάδια, Αυστηροποιούμε τους όρους σχεδιασμού και εκτέλεσης των δημοσίων συμβάσεων Διαμορφώνουμε αντικειμενικό και διαφανές θεσμικό πλαίσιο διεξαγωγής των δημοσίων διαγωνισμών, Βάζουμε τέλος στις Φωτογραφικές προκηρύξεις! Τέλος, ο ΣΥΡΙΖΑ αποδίδει δικαιοσύνη: Συστηματοποιούμε τη συγκέντρωση στοιχείων και πληροφοριών που αφορούν προβληματικούς διαγωνισμούς οι οποίοι βρίσκονται σε εξέλιξη ή διενεργήθηκαν την τελευταία πενταετία Διασφαλίζουμε την άμεση επανόρθωση της ενδεχόμενης περιουσιακής ή άλλης βλάβης του δημοσίου, στις περιπτώσεις «αμαρτωλών» συμβάσεων. Καταργούμε τις αντισυνταγματικές και προσβλητικές για τη δημοκρατία διατάξεις που παρέχουν ασυλίες στα ΔΣ του ΤΧΣ και του ΤΑΙΠΕΔ. Οι ασυλίες αυτές είναι η ομολογία ενοχής του Μνημονιακού κατεστημένου και των λειτουργών του, που εν γνώσει τους ζημίωσαν το ελληνικό δημόσιο. Δεν το ξεχνάμε. Δεν θα το ξεχάσουμε! Ο ΣΥΡΙΖΑ βάζει τέλος στην αναξιοπιστία, στην παρανομία, στην κακοδιοίκηση, στη διαφθορά, στην παρακμή! Και γι αυτό είναι αναγκαία η αναδιοργάνωση και ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών. Το μήνυμά μας και ακούστε το καλά : Τήρηση της νομιμότητας παντού. Κράτος Δικαίου παντού. Το πάρτι τελείωσε! Ενοποιούμε όλους τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, σε ένα ενιαίο σώμα που υπάγεται απευθείας στον Πρωθυπουργό. Σε αυτή τη κατεύθυνση, τα πρώτα μέτρα του ΣΥΡΙΖΑ αφορούν: Την ενίσχυση και στήριξη του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος και του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας, ώστε να τηρηθεί η νομιμότητα στην ιδιωτική οικονομία και την δημόσια διοίκηση αλλά και να εκκαθαριστεί η αγορά εργασίας από πρακτικές άγριας εκμετάλλευσης και ανασφάλιστης εργασίας, Τη στήριξη της επιτυχημένης αρχής για την Καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές ενέργειες. Την επαναδραστηριοποίηση της Επιτροπής Πόθεν Έσχες. Με τη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όλοι θα δώσουν λόγο για το που βρήκαν τα λεφτά. Συντρόφισσες και σύντροφοι, Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έρχεται για να διαδεχθεί ένα διεφθαρμένο και χρεοκοπημένο σύστημα εξουσίας. Έρχεται για να το ανατρέψει. Δεν έρχεται για να ανακαταλάβει τις δομές και τα προνόμια της εξουσίας, έρχεται για να αλλάξει τις δομές και να καταργήσει τα προνόμια. Έρχεται για να αποδώσει δικαιοσύνη, ισονομία, αξιοκρατία. Έχουμε, όμως, πλήρη επίγνωση των δυσκολιών που θα αντιμετωπίσουμε. Γνωρίζουμε ότι δε θα παραλάβουμε απλά καμένη γη. Θα παραλάβουμε μια παραγωγική βάση διαλυμένη, μια χώρα διχασμένη, απαξιωμένη πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά. Η ευθύνη μας είναι να την επανενώσουμε, όλες και όλοι μαζί. Και να την οδηγήσουμε στο ασφαλές και γόνιμο έδαφος της ανασυγκρότησης, της ανάπτυξης, της αξιοπρέπειας. Στις 25 Γενάρη δε ζητάμε απλά τη ψήφο του ελληνικού λαού. Ζητάμε ανάθεση ευθύνης. Ζητάμε εντολή αλλαγής. Ζητάμε εντολή διαπραγμάτευσης. Ζητάμε εντολή μάχης. Ζητάμε τη δύναμη για να κάνουμε την Ελλάδα αυτοδύναμη. Ζητάμε αυτοδυναμία στη Βουλή για να δώσουμε αυτοδυναμία στο λαό μας. Να τα καταφέρουμε στην Ευρώπη. Να ξαναφέρουμε στην Ελλάδα την Αξιοπρέπεια, τη δικαιοσύνη, τη Δημοκρατία. Με λογισμό και μ' όνειρο. Με ρεαλισμό και τόλμη. Θα νικήσουμε και θα πετύχουμε. Είναι το χρέος μας στην Ιστορία. Είναι η ευθύνη μας στο μέλλον. Γεια σας και με τη νίκη".
ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΒΙΩΝΗ
Οι 180 τελικά δε βρέθηκαν. Ομολογώ πως είχα αρχίσει να πιστεύω ότι αυτοί δεν έπεφταν με τίποτα. Κι όμως έπεσαν και μάλιστα ταπεινωτικά, με δύο πρωθυπουργούς – o Βενιζέλος πάντα έτσι πίστευε – να μη μπορούν να  κάνουν μια εξαγορά ψήφου της προκοπής.
Η αντιπολίτευση έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει. Έριξε την κυβέρνηση. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Με συνειδησιακούς και ηθικούς εκβιασμούς των ανεξάρτητων; Ίσως! Όμως απέναντι σε ένα τόσο βάρβαρο καθεστώς που απολαμβάνει απίστευτα τον εξευτελισμό των πολιτών δεν έχεις πολλές επιλογές.
Υπάρχει βέβαια μία αμηχανία στην ατμόσφαιρα. Αυτό που έπρεπε να κάνουμε εμείς από τις πλατείες και τους δρόμους,  το έκαναν κόμματα και βουλευτές μέσα στη Βουλή. Οπότε τώρα το βάρος πέφτει διπλό επάνω μας. Και τώρα εμείς… Τι κάνουμε εμείς οι οργισμένοι, οι αδικημένοι, οι κυνηγημένοι;
Ήρθε η ώρα να μετατρέψουμε τα λόγια μας σε κάτι πιο πρακτικό. Να δηλώσουμε τί θέλουμε. Ο δρόμος είναι ανοιχτός. Τα σκυλιά βέβαια είναι λυμένα και θα ουρλιάξουν για να μας τρομοκρατήσουν. Όμως τώρα ξέρουμε ότι είναι σκυλιά δειλά και νικημένα. Ξέρουμε ότι θα ουρλιάξουν γιατί φοβούνται το τέλος τους.
Και τώρα εμείς πρέπει να αποφασίσουμε αν θα βάλουμε ένα τέλος σε μία περίοδο που μας διέλυσε τη ζωή ή θα χρησιμοποιήσουμε το ουρλιαχτό των σκύλων σαν άλλοθι για να συνεχίσουμε την τραγωδία μας.
 Είν’ εύκολο να φοβηθούμε. Πάντα ήταν εύκολο. Είναι εύκολο να βολευτείς στο βούρκο και να αρνηθείς να κάνεις τον κόπο να βγεις.
Αν καταφέρουμε να δώσουμε παράταση ζωής στο σύστημα που μας μάντρωσε στον εφιάλτη, θα πιαστούμε ανέντιμοι απέναντι στους εαυτούς μας και στα παιδιά μας. Ψέματα λέγαμε ότι μας άξιζε κάτι καλύτερο. Αν καταφέρουμε να διασώσουμε τον νεποτισμό, την κλεπτοκρατία, την αλαζονική συμπεριφορά του σύγχρονου φεουδάρχη, είναι δικαίωμά μας.
Όμως προτιμότερο θεωρώ πως είναι να βάλουμε μια πέτρα στο λαιμό μας και να βουτήξουμε στη θάλασσα.
Και τώρα εμείς έχουμε το λόγο !
.
.
.
ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΒΙΩΝΗ

Η εγχώρια μνημονιακή προπαγάνδα του τρόμου
Τα μεγάλα συστημικά ΜΜΕ, βλέποντας τις ελπίδες για εκλογή Προέδρου να εξανεμίζονται πριν καλά καλά ανακοινωθεί το όνομα του Σταύρου Δήμα, άρχισαν τις επικοινωνιακές επιθέσεις.
Τόσο στον Τύπο του Σαββάτου, όσο και στης Κυριακής, παρατηρούμε πως τα καλοταϊσμένα παπαγαλάκια των μνημονιακών κομμάτων επιδίδονται σε μια ακατάσχετη τρομολαγνεία, δημιουργώντας «εμφυλιοπολεμικό κλίμα.
Είναι γνωστό άλλωστε πως τα συμφέροντας των μεγαλοκαναλαρχών ταυτίζονται με τις μνημονιακές γραμμές και γι' αυτό το λόγο κλιμακώνουν και την πόλωση.
Στα δελτία ειδήσεων αλλά και στις εφημερίδες βλέπουμε την τιτάνια προσπάθεια των χειραγωγών του συστήματος, μεγαλοκαναλάρχες, μεγαλοεκδοτες, «γκαλοπολόγους», εξαγορασμένη διανόηση, να αναλώνουν χιλιάδες ώρες για να μας πείσουν ότι μόνη λύση για τη χώρα είναι η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και πως αν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ... θα παγώσει και θα καταστραφεί ο πλανήτης.
Τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια, καλοπληρωμένες πένες του συστήματος αναπαράγουν κάθε προπαγανδιστική είδηση που προέρχεται από τις Βρυξέλλες ή το Βερολίνο, ακόμα και αν είναι αναπόδεικτη , ανιστόρητη ακόμα και παράλογη.
Είναι τέτοια η ένταση της μιντιακής «τρομοκρατίας» προς τους βουλευτές που τολμούν να πουν «όχι» στην εκλογή Προέδρου, που ξεπερνά ακόμα τις ημέρες πριν την ψήφιση του δεύτερου μνημονίου.
Ήδη, μεγάλα κανάλια και εφημερίδες κάνουν λόγο για «πολιτική αστάθεια», «αβεβαιότητα», «σπασμοδικές αντιδράσεις των αγορών», «κατάρρευση του Χρηματιστηρίου», «δεν θέλουν οι αγορές μια κυβέρνηση της Αριστεράς», «οι εκλογές προκαλούν αστάθεια» και άλλα τέτοια όμορφα που σπέρνουν τον τρόμο στον λαό.
Μέχρι την 29η Δεκεμβρίου το κλίμα αυτό θα ενταθεί και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει μέχρι που θα φτάσουν τα εγχώρια και τα ξένα παπαγαλάκια προκειμένου να κρατήσουν στην εξουσία, με το ζόρι, τους «εκλεκτούς» των Βρυξελών και της ντόπιας μιντιοκρατίας.
Οι καλοπληρωμένες πένες λοιπόν, αφού μας κορόιδεψαν τα προηγούμενα χρόνια, αφού απέκρυψαν τεράστια σκάνδαλα, έρχονται ξανά ανερυθρίαστα και ασκούν την πιο χυδαία προπαγάνδα.
Δυστυχώς γι' αυτούς, ο κόσμος τους έχει πάρει χαμπάρι και δεν «τσιμπάει» πλέον στο τυράκι που τους προφέρουν.
Αυτή την Κυριακή... μειώνεται η διαφορά της Νέας Δημοκρατίας. Την επόμενη, να δείτε που θα μας... πασάρουν τη μεγάλη ανατροπή και τη Νέα Δημοκρατία να προηγείται του ΣΥΡΙΖΑ.
Όταν καταλάβουν ότι ο κόσμος δεν τρώει πια κουτόχορτο θα είναι και για εκείνους πολύ αργά


Η ΑΛΩΣΗ




Τί είναι η ελευθερία αν όχι ο αγώνας γι αυτήν; 
Η ελευθερία δεν είναι λέξη. Δεν είναι έννοια αφηρημένη -κι ας λένε τα βιβλία. Δε γνώρισαν τους αγωνιστές της, γι αυτό μιλούν.
Ελευθερία σημαίνει να στέκεις ορθός, όταν όλα γύρω σου καταρρέουν, γιατί ορθό είναι μέσα σου αυτό που πιστεύεις. 
Ελευθερία σημαίνει να κοιτάς τον καθρέφτη ολόϊσια, στρέτα, χωρίς να στρίβει από φόβο ή ενοχή το κεφάλι.
Ελευθερία θα πει να ξέρεις ποιος είσαι και να μην το διαπραγματεύεσαι.

Ελεύθερος είναι ο Νίκος Ρωμανός.
Και σαν ελεύθερος, "πέρα / πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του", που λέει κι ο Αλεξανδρινός. 
Ελεύθεροι μαζί του, όσοι δίνουν τον ίδιο αγώνα: Μιχαηλίδης, Μπουρζούκος, Πολίτης. Χωρίς δίχτυ ασφαλείας. Με το κορμί οδόφραγμα.

Κι εμείς απέξω; Τί λέμε, τί πρεσβεύουμε; Στηρίζουμε; Ομονοούμε;
Εγώ λέω: Λαχταρώ τη στήριξή τους. Τη στήριξη των ανθρώπων που μάχονται για οποιοδήποτε δικαίωμα, για κάθε ελευθερία. Για κάθε τι που η πολιτεία έχει θεωρήσει τόσο σημαντικό, ώστε να το θεσμοθετήσει. Να το κάνει μέρος της νομοθεσίας και του Συντάγματός της. Μια αξία, ένα δικαίωμα είναι τόσο σημαντικότερο, όσο πιο βαρύνουσα είναι η νομική του κατοχύρωση. Το δικαίωμα στη μόρφωση είναι ένα απ' αυτά. Ανεξάρτητα από το παράπτωμα ενός κρατουμένου, για το οποίο άλλωστε εκτίει την ποινή που τού επιδικάστηκε και με την οποία τιμωρείται, η φυλάκιση δεν μπορεί και δεν πρέπει να επεκτείνεται σε μέτρα που δε συμβάλλουν στο σωφρονισμό. Η στέρηση φοιτητικής άδειας σ' έναν άνθρωπο που κόπιασε για να εισαχθεί σε μια σχολή -και το κατάφερε- ξεπερνάει την ποινή φυλάκισής του. Αποτελεί πρόσθετη ποινή, μια τιμωρία παραπάνω, χωρίς (εμφανή) λογική, που όμως δεν είναι ούτε νόμιμη, ούτε καν -στην περίπτωσή μας- νομότυπη: γιατί είναι θεσμοθετημένο δικαίωμα των φυλακισμένων να συμμετέχουν στις εισαγωγικές στα Ανώτατα & Ανώτερα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και να φοιτούν σ'αυτά, εφόσον πετυχαίνουν. Πολιτεία που στερεί με το ένα χέρι ό,τι έχει δώσει με το άλλο, είναι Πολιτεία υποκριτική. Άρα..; Τί κρύβεται πίσω απ' αυτή την ανακολουθία και ανισονομία (μια Πολιτεία που αρνείται στο Ρωμανό κάτι που δεν έχει αρνηθεί σε άλλον); Γιατί σ' αυτόν και όχι στους προηγούμενους που βρέθηκαν στην ίδια θέση; Επειδή είναι αναρχικός και τον μισούν για τις ιδέες του; Επειδή καταφέρεται ανοιχτά εναντίον τους, όπως και ο πολιτικός χώρος που τον εκφράζει; Επειδή η συγκυρία είναι τέτοια; Μια πανικόβλητη κυβέρνηση που βλέπει το χαλί να τραβιέται κάτω απ' τα πόδια της, που έχει τόσο πολύ και τόσο άκριτα ταλαιπωρήσει τους πολίτες, που στερείται πια και των παραδοσιακών οπαδών της -ακόμα και των "έξωθεν" αφεντικών; Που έχει λογαριασμούς ανοιχτούς με το "χώρο" απ' το Δεκέμβριο του 2008; Και για όλα αυτά τί καλύτερο -παραμονές κι άλλων επώδυνων μέτρων- από μια ακόμα, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της, αναταραχή κι αναρχία στο κέντρο της Αθήνας; Που θα καταπνιγεί μέσα σε λουτρό χημικών, που θα προβληθεί καταλλήλως από τα "μέσα", που θα τρομάξει για άλλη μια φορά το ήδη τρομοκρατημένο - κατατονικό ή απληροφόρητο κι αδιάφορο κοινό από συντηρητικούς ψηφοφόρους; 

Τί απ' όλ' αυτά είν' αλήθεια; Ένα ή όλα μαζί; Μάλλον το δεύτερο: ΟΛΑ μαζί. 
Κι ένα ακόμα: Δεν είναι αυτή η ουσία. 
Η στόχευση μιας τυραννίας είναι πάντα η χειραγώγηση του κοινού -οι τρόποι μόνο αλλάζουν. Όμως το ξαναλέω, δεν είναι αυτή η σωστή κατεύθυνση σκέψης. Η ουσία ενός θέματος δικαιωμάτων και του αγώνα γι αυτά βρίσκεται πάντα στο διακύβευμα. Σ' αυτό για το οποίο αγωνίζεται αυτός που παλεύει. Σ' αυτό που κινδυνεύει να χάσει αν δεν αντισταθεί. Σε ό,τι θέλουν να τού στερήσουν. Γιατί μετά, θα το στερήσουν και σε σένα. Με τη συναίνεσή σου. Χωρίς να βγάλεις μιλιά. Συνεχίζοντας δηλαδή να μη βγάζεις μιλιά -όπως έκανες και με το Ρωμανό. Ξεκινώντας από μια "ετσιθελική" στέρηση αναφαίρετου δικαιώματος, όπως αυτό στις σπουδές. Όπως το δικαίωμα στην περίθαλψη, στην εργασία, σ' έναν αξιοπρεπή μισθό, στην ασφάλιση, στη συνταξιοδότηση. Σιγά - σιγά αλλά σταθερά επιβάλλουν κι άλλες στερήσεις. Έτσι που έρχεται κάποια στιγμή να θεωρείς φυσικό να μη σπουδάζει ένας κρατούμενος, και μετά ίσως να κακοποιείται, γιατί όχι και να βασανίζεται λίγο (αυτός είναι ο κακός!) και μετά -αφού είναι "φυσικό" να μην έχει δικαιωμάτα, ας μην έχουν κι άλλοι κρατούμενοι, κι όταν συνηθίσεις κι αυτό, θα θεωρήσεις λογικότερο να μην έχουν και πολλά-πολλά δικαιώματα κι άλλοι άνθρωποι στα χέρια των διωκτικών αρχών, κι άλλοι πολίτες, κι ο διπλανός σου (δε φταις εσύ...) και όλοι. Ας μην έχει κανένας δικαιώματα τελικά, αφού τα πάντα είναι στο βαρύ χέρι του "κράτους", μιας αόρατης δύναμης που σε κρατάει υπόδουλο με το φόβο της φυλακής, του βασανισμού, του θανάτου. Τρόμος πάνω απ' την πόλη. Δούλεψε (ΑΝ μπορείς, για ΟΣΟ σού δώσουν, με ΟΠΟΙΟΥΣ όρους), και μετά τρέξε κρύψου στο σπίτι σου, μη σε βρει το κακό μες στο δρόμο.... Όπως το Γρηγορόπουλο. Όπως το Ρωμανό. 

Τρόμος πάνω απ' το μυαλό σου, μες την ψυχή, σ' όλη σου την ύπαρξη. Ο Μεγάλος Αδερφός είν' εδώ. Νικητής. Τελείωσες.

Η Πόλη δεν έπεσε σε μια μέρα. Χρειάστηκε χρόνος για την άλωση. Χρειάστηκε, λέει ο θρύλος, κι ένα μικρό άνοιγμα. Όπως πάντα... Όπως πέντε χρόνια τώρα στην Ελλάδα... Ένα μικρό "άνοιγμα" κάθε φορά, μια προδοτική σχισμή, μια χαραγματιά. Ένα δικαίωμα σήμερα, ένα δικαίωμα αύριο, ένα αργότερα. Σιγά - σιγά, όχι απότομα, μη θυμώσει το πλήθος κι αντισταθεί. Λίγο - λίγο... Γιαβάς - γιαβάς... Πρώτα από μια κοινωνική ή επαγγελματική ομάδα (ή ένα άτομο, στην περίπτωσή μας). Μετά απ' το διπλανό του. Σήμερα ο Νίκος, αύριο εσύ. Σήμερα μια φοιτητική άδεια, αύριο η Παιδεία. Το άσυλο, οι φοιτητικοί σύλλογοι, οι μάρτυρες στα δικαστήρια... Τί τη θέλουμε τη γνώμη; Την κατάθεση, τη μαρτυρία, την έκφρασή της σε μια Σχολή; Τί τα θέλουμε, τέλος πάντων, τα δικαιώματα; Άχρηστα είναι. Προκαλούν επιλογές. Βάρος. Ας αφήσουμε το κράτος να επιλέξει. Για μας. Αυτό ξέρει -εμείς όχι.

Και παρ' όλ' αυτά, παρά την επαναλαμβανόμενη, ισοπεδωτική για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες τακτική της κυβέρνησης, ΔΕΝ ομονοούμε. Δεν στηρίζουμε όλοι μια τέτοια απεργία πείνας. ΔΕΝ κατεβαίνουμε μαζικά στο δρόμο. Ο αντίλογος: Όσοι υποστηρίζουν πως το θέμα είναι ευαίσθητο γιατί έχει πολιτικό κόστος. Και γιατί "τί θα γινόταν αν στη θέση του Νίκου ήταν ένας χρυσαυγίτης"; Θα τον στηρίζαμε; Πρώτη μου αντίδραση, "όχι". Όχι σε νεο-ναζί που σκοτώνουν και τραυματίζουν. Δεύτερη, "όχι": γιατί δε θα το έκαναν -δε θα είχαν το σθένος και το αξιακό υπόβαθρο ενός Ρωμανού, οπότε το πρόβλημα δεν υφίσταται. Τρίτη αντίδραση, "ναι": άνθρωποι είμαστε όλοι. Τέταρτη και τελειωτική, "όχι" : Το σύστημα δε θα εξωθούσε ποτέ ένα χρυσαυγίτη σε απεργία πείνας. Ο χρυσαυγίτης είναι παιδί του συστήματος, ο ακραίος καπιταλισμός τον γεννάει. Το πρόβλημα ΕΙΝΑΙ ψευδοπρόβλημα -θυμίζει το "Καταδικάζω τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται". Σαν να 'ταν όλοι ίσοι απέναντι στο κράτος, το νόμο και τη βία... Σαν να 'χαν όλοι την ίδια ανάγκη υποστήριξης...

"Αριστερός είναι μια διαρκής ευαισθησία", είχε πει κάποιος. Δε θυμάμαι ποιος ακριβώς, αλλά αν μπορούσα, θα τον φιλούσα. Τί είναι η Αριστερά αν δεν πάλλεται και δε συγκλονίζεται μπροστά στην αδικία; Αν δε μπορεί να κοιμηθεί προτού την πολεμήσει; Και τη νικήσει; Τί είναι η Αριστερά αν δεν ομονοεί όταν παλεύει για το αυτονόητο; Αυτονόητο ΕΙΝΑΙ η ελευθερία. Και η προάσπισή της. 

Πάμε μαζί Νίκο. Πάμε μαζί. 

Λουκία Σουγιά






Ο δημοκρατικός σχεδιασμός της Παράκτιας. Ζώνης του Φαλ. Όρμου












Για τους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ» η προχθεσινή (22-11-2014) είδηση για αναστολή της ένταξης από τα συγχρηματοδοτούμενα ευρωπαϊκά προγράμματα των έργων ανάπλασης της Πανεπιστημίου στην Αθήνα και το έργο ανάπλαση του Φαληρικού όρμου δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Ήδη τα μηνύματα από τον Απρίλιο 2014, που ερχόντουσαν από τις Βρυξέλες ήταν σαφή. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα δώσει προτεραιότητα σε χρηματοδότηση έργων, που βοηθούν την επιχειρηματικότητα και σε έργα που εκκρεμούν όπως «η κατασκευή σημαντικών υποδομών και η ολοκλήρωση των διευρωπαϊκών δικτύων της χώρας». Τα έργα βιτρίνας, οι αστικές αναπλάσεις, ήταν για την ΕΕ σε δεύτερη και τρίτη προτεραιότητα. Προφανώς και δεν έχω την ίδια αντίληψη με την ΕΕ για το τι καθορίζει την ποιότητα ζωής, ούτε τα ίδια κριτήρια για το τι είναι έργο βιτρίνας και τι όχι. Αλλά αυτό είναι άλλο και άλλο να κρύβω τις αντιθέσεις στις προτεραιότητες με την ΕΕ παραμυθιάζοντας τους πολίτες. Το να πολιτεύομαι ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών του Μαΐου 2014  μπερδεύοντας τα έργα υποδομής με τα έργα ανάπλασης για να επιβάλλω το έργο, περισσότερο σύγχυση δημιουργεί, υπόνοιες για αδιαφάνεια και διαπλοκή με εργολάβους. Όλα αυτά καταλήγουν σε υπονόμευση του όποιου έργου βελτίωσης της ποιότητας της ζωής και του περιβάλλοντος.

Από την άλλη, ως κοινωνία, θα πρέπει κάποτε να αξιολογήσουμε τα διάφορα «ιδρύματα» και τους σκοπούς τους. Δεν είναι τυχαίο ότι και για τα δυο έργα ανάπλασης που συζητάμε, ως προς τα συγκεκριμένα σχέδια, επισπεύδοντες είναι το ίδρυμα Ωνάση στην ανάπλαση Πανεπιστημίου και το ίδρυμα Νιάρχου στην ανάπλαση Φαληρικού Όρμου και όχι η κοινωνία, που θα μπορούσε με τους όρους της να τα επιβάλλει. Προφανώς γιατί τα συγκεκριμένα σχέδια είναι μακράν από τις κοινωνικές ανάγκες. Βρίσκονται στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των σκοπών των χορηγών των ιδρυμάτων για παρέμβαση στη διαμόρφωση του παραγωγικού μοντέλου του λεκανοπεδίου της Αθήνας προς όφελος των μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων επιχειρηματικών τους επιδιώξεων.

Ειδικά για τον Φαληρικό Όρμο, όπου τα ζήτημα είναι ποιο σύνθετα.
Με επισπεύδοντα το ίδρυμα Νιάρχου έχει εκπονηθεί μελέτη ανάπλασης βασιζόμενη πάνω σε master plan του Renzo Piano. Η μελέτη αυτή έγινε προεδρικό διάταγμα τον Δεκέμβριο 2013. Πέρα από τα τεχνικά πολεοδομικά ζητήματα για τα οποία υπήρχαν ενστάσεις από τα τοπικά αυτοδιοικητικά θεσμικά όργανα και τις κατά τόπους κινήσεις πολιτών, η κορυφαία ένσταση ήταν ότι το ΠΔ/2013 δεν κατοχύρωνε τον κατά το άρθρο 24 του συντάγματος δημόσιο χαρακτήρα και την κοινοχρησία του χώρου. Στο ίδιο ΠΔ/2013 υπήρχε μια περίεργη σύμπλεξη των απαραίτητων έργων υποδομής όπως τα αντιπλημμυρικά και οι πεζοδιαβάσεις με τα έργα ανάπλασης, ώστε ο προγραμματισμός του ενός, να μην μπορεί να γίνει ανεξάρτητα από το άλλο. Αυτή η περίεργη και όχι καθαρή κατάσταση ήταν η αιτία, που η ΕΕ θεώρησε ότι το έργο «ανάπλασης Φαληρικού Όρμου» δεν είναι άμεσης προτεραιότητας φοβούμενη ότι θα βρεθεί σε νέο γόρδιο δεσμό όπως αυτός των μεγάλων αυτοκινητοδρόμων της χώρας, που έχουν καταντήσει «γεφύρι της Άρτας».
Το ΠΔ/2013 αναφερόταν αόριστα σε φορέα διαχείρισης, χωρίς να το συγκεκριμενοποιεί. Ήρθε όμως το καλοκαίρι του 2014 η απόφαση για δημιουργία της «Παράκτιο Αττικό Μέτωπο ΑΕ» (συνδεδεμένη με το ΤΑΙΠΕΔ) και η μεταβίβαση της έκτασης του Φαληρικού όρμου σε αυτή τον Σεπτέμβρη 2014 (ΦΕΚ 2429/12-9-2014). Στην απόφαση παραχώρησης δεν υπάρχει η δέσμευση για το σχέδιο του ΠΔ 2013. Αντίθετα ο νόμος προβλέπει ότι αν μια επένδυση χαρακτηριστεί στρατηγική, τότε ο επενδυτής μπορεί να προχωρήσει σε δικό του σχεδιασμό με ιδιωτικά χωροταξικά και πολεοδομικά σχέδια, που επικυρώνονται από την κυβέρνηση παρακάμπτοντας τις τοπικές κοινωνίες. Μάλιστα με την ΚΥΑ παραχώρησης μεταβιβάζονται στην «Παράκτιο Αττικό Μέτωπο ΑΕ» 757,5 στρέμματα, δηλαδή και ο χώρος που πρέπει να γίνουν τα έργα υποδομής, τα αντιπλημμυρικά, οι πεζοδιαβάσεις διαπλέκοντας για μια ακόμα φορά τα ζητήματα, ως μη όφειλαν, με δεδομένο το γεγονός ότι οι πολίτες της Αττικής με την ψήφο τους είχαν από 1ης Σεπτεμβρίου αναθέσει την διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής στην παράταξη «Δύναμη Ζωής – Ρένα Δούρου», που είχε προεκλογικά παρουσιάσει άλλο σχέδιο για δημόσιο κοινόχρηστο χαρακτήρα του Φαληρικού με προστασία του παραθαλάσσιου οικοσυστήματος υπό δημόσιο και με κοινωνικό έλεγχο διοίκηση και διαχείριση από φορέα τοπικής αυτοδιοίκησης.

Τι πρέπει να γίνει;
Επειδή ο πολιτικός χρόνος είναι αμείλικτος. Επειδή η ιστορία δεν σταμάτησε (δυστυχώς για τους θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού). Όσο εμείς προσπαθούσαμε να περιπλέξουμε ή να ξεδιαλύνουμε το πολιτικό κουβάρι από τα επιχειρηματικά συμφέροντα, οι χώρες της ΕΕ προχώρησαν στη Συνθήκη της Βαρκελώνης για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος και των παράκτιων περιοχών της Μεσογείου.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι χώρες που περιβάλλουν την Μεσόγειο είναι

συμπράττοντα μέρη της Σύμβασης αυτής, η οποία εφαρμόζεται μέσω του

Μεσογειακού Προγράμματος Δράσης (Mediterranean Action Plan) και

διαμορφώνει πολιτικές και στρατηγικές για την προστασία της

βιοποικιλότητας και του θαλάσσιου και παράκτιου περιβάλλοντος. Σε

αναγνώριση της σημασίας της κλιματικής αλλαγής για την περιοχή της

Μεσογείου, το 2008 τα κράτη της Σύμβασης της Βαρκελώνης υπέγραψαν το

Πρωτόκολλο για μια Ολοκληρωμένη Διαχείριση της Παράκτιας Ζώνης της

Μεσογείου, θέτοντας ως προτεραιότητα την προσαρμογή στην κλιματική

αλλαγή. Η διακήρυξη του Marrakesh, που υιοθετήθηκε από τη Σύμβαση της

Βαρκελώνης τον Νοέμβριο του 2009, επισημαίνει την ανάγκη για άμεση

δράση προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι σοβαρές επιπτώσεις της

κλιματικής αλλαγής στα οικοσυστήματα και στους πόρους.



Το σχέδιο λοιπόν του Φαληρικού Όρμου χρειάζεται να επικαιροποιηθεί με τα νέα κλιματικά δεδομένα. Για όσους παρακολούθησαν με αγωνία την συμπεριφορά του Κηφισού στην πρόσφατη νεροποντή, που έπληξε την Δυτική Αθήνα , να φτάνει στα όρια της υπερχείλισης μέσα σε μια δεκαετία από το 2003, που είχαν γίνει οι τελευταίες παρεμβάσεις, τότε καταλαβαίνουν ότι η ενσωμάτωση της κλιματικής γνώσης είναι απαραίτητη. Ο μακαρίτης καθηγητής Νικολόπουλος, που τα έχει σχεδιάσει με βάση την ευφυή ιδέα του, να φέρει την θάλασσα εκεί που ήταν πριν τις επιχωματώσεις (μερική ανάκτηση οικοσυστήματος) στηρίχτηκε σε κλιματικά δεδομένα πριν το 2000, δηλαδή του προηγούμενου αιώνα. Για να γίνει όμως κάτι τέτοιο θα πρέπει όλο το πρόγραμμα για τον Φαληρικό Όρμο να απεμπλακεί από την πρόταξη της εξυπηρέτησης επιχειρηματικών συμφερόντων.

Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε προκλήσεις που δεν αρκούν οι διακοσμητικοί εξορκισμοί της αειφόρου ανάπτυξης, ούτε το απλό στοίχημα των οικολογικών τεχνολογιών, ούτε η υποτιθέμενη «πράσινη» οικονομία, που καλύπτει την γενικευμένη εμπορευματικοποίηση των φυσικών αγαθών και των κοινών υπηρεσιών που μας προσφέρουν τα οικοσυστήματα. Η κοινωνική κρίση που σήμερα με ένταση περνάμε με φαλκίδευση εισοδημάτων και δικαιωμάτων οφείλεται και στο οικολογικό πρόβλημα.
         Με τον κοινωνικό – οικολογικό μετασχηματισμό ή business as usual;
Μπροστά μας ανοίγονται δυο δρόμοι.
·       Θα προχωρήσουμε με τα θεσμικά αιρετά όργανα της πολιτείας, την τοπική αυτοδιοίκηση υπό τον κοινωνικό έλεγχο σε Ολοκληρωμένη Διαχείριση της Παράκτιας Ζώνης του Φαληρικού όρμου σύμφωνα και με την συμβατική υποχρέωση της χώρας μας, με βάση στο σχεδιασμό μας τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής, την ανάκτηση περιβάλλοντος, την προστασία της βιοποικιλότητας και την αποκατάσταση του οικοσυστήματος; (Ένα τέτοιο σχέδιο, συγκεκριμένο και κοστολογημένο, κατέθεσε η νέα περιφερειακή αρχή Αττικής «Δύναμη ζωής- Ρένα Δούρου».)
·       Ή θα αφήσουμε την ολοκληρωμένη διαχείριση της παράκτιας ζώνης σε μια ανώνυμη εταιρεία συνδεμένη με το ΤΑΙΠΕΔ να σχεδιάσει με βάση τις ανάγκες των επιχειρηματικών συμφερόντων;

Η αναβολή ένταξης των συγκεκριμένων σχεδιασμών από τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα της ΕΕ μπορεί μεν να οφείλεται σε σύγκρουση κατασκευαστικών συμφερόντων, θέτει όμως το παραπάνω δίλημμα..
Όπως και οι προσφυγές των κατοίκων της παράκτιας ζώνης του Σαρωνικού κατά της παραχώρησης των ακτών στην «Παράκτιο Αττικό Μέτωπο ΑΕ» θέτουν το παραπάνω δίλημμα.
Τελικά η απάντηση και σε αυτό το δίλημμα πρέπει να είναι οι ανάγκες των πολλών, ο δημοκρατικός σχεδιασμός, η Δημοκρατία.

24-11-2014

Μπάμπης Μπιλίνης



ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΟΥ ΜΟΣΧΑΤΟΥ
OIKOΛΟΓΙΚΗ,ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ... ΑΜΕΣΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΙΜΗ  !!!



ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Το έργο είναι βραβευμένο σε αρχιτεκτονικό διαγωνισμό.
Οι ομοιότητες που μας κίνησαν το ενδιαφέρον ως ένα καλό παράδειγμα για τον Φαληρικό Ορμο:
Η Πορτογαλία είναι περίπου σε ίδια οικονομική και κοινωνική κατάσταση με την χώρα μας.
Η Λισαβώνα είναι πρωτεύουσα της χώρας.
Η έκταση στην Λισσαβώνα είναι 700 στρέμματα και στον Φαληρικό 757.5 στρέμματα.
Βρίσκεται μπροστά από κατοικημένη περιοχή με υψηλή δόμηση (πολυκατοικίες) και μέσα στο μεγάλο  δέλτα που ενώνεται ο ποταμός που διασχίζει την Λισαβώνα και ο Ατλαντικός.


Επιπλέον πληροφορίες.
Η περιοχή που βρίσκεται το πάρκο, είναι από της μη τουριστικές
(υποβαθμισμένες) της πορτογαλικής πρωτεύουσας. Το πάρκο είναι δίπλα σε
καρνάγια επισκευής - διαλυτήρια πλοίων.
Ο χώρος που καταλαμβάνει το πάρκο, πριν ήταν σκουπιδότοπος με
΄σκουριασμένα παλιοσιδερικά.


ΣΥΝΤΟΜΑ ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ ΓΙΑ ...ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ !!